သူရဲေကာင္း ေသြးသြန္းပန္းပုသစ္ လွလွပပ ထုဆစ္သြားခဲ့တယ္- ေမာင္လွ၀င္း (ျမင္းျခံ)
ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုး (၄၈၂၈) ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ့ ရဲေဘာ္ သူက်ဆံုးသြားပံု ကို သတင္း
အားျဖင့္သာ ၾကားခဲ့ရဖူးၿပီး ခု ကိုလွ၀င္းရဲ့ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာ ဖတ္မိေတာ့မွ တခ်ိဴ႔ေသာ အခ်က္ေတြ
ေသခ်ာသိလာခဲ့ရပါတယ္.ေထာင္ဆိုတာ အၿမဲတမ္း မတရားေနမွေတာ့ ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မႈပဲ ျဖစ္
ျဖစ္ တရားပါတယ္ဗ်ာ.ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုး မေသ။ ဖိနွိပ္မႈ ကို ခုခံတဲ့ တိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္တိုင္း
သူ တာ၀န္ေက်ခဲ့ျခင္း အတြက္ သူျပံဳးေနေလဦးမည္။ သူေက်နပ္ေနေပဦးမည္။
ရဲေဘာ္သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ..
(ေန႔သစ္ ၀က္ဆိုဒ္မွ ထပ္မံကူးယူေဖၚျပပါသည္)
သူရဲေကာင္း ေသြးသြန္းပန္းပုသစ္
လွလွပပ ထုဆစ္သြားခဲ့တယ္
ေမာင္လွ၀င္း(ျမင္းျခံ)
Thursday, November 12, 2009
“မၿပီးဆုံးေသးတဲ့
ေတာ္လွန္ေရးလမ္းခရီး
ပညာတတ္တုိ႔ ပါဝင္ေပါင္းစည္း
အခ်ည္းႏွီးမဟုတ္
ပစၥည္းမဲ့တုိ႔ရဲ႕ ပခုံး႐ိုးကုိ ပုတ္လုိ႔
လႈပ္ႏႈိးထားခဲ့လိမ့္မယ္”
(လီနင္)
လီနင္ရဲ႕
သြန္သင္စကား
ႏွလုံးသားမွာ သိမ္းဆည္းထား
ႏႈတ္ဖ်ားက တဖြဖြ ရြတ္ဆုိခဲ့တဲ့...သူ။
၁၉၉၈ ေမလ ၅ ရက္
နံနက္ခင္း
လင္းအ႐ုဏ္ ေရာင္ျခည္မွ်င္က
အက်ဥ္းခန္းထဲ ဖြဖြေလး တုိးဝင္လာတဲ့အခ်ိန္
“အလင္း”ကုိ သူ ဖူးေတြ႔ဦးခုိက္လုိက္တယ္
“ေနလိေမၼာ္”ကုိ သူ ေမွ်ာ္ရည္
ႏႈတ္ဆက္လုိက္တယ္
သူ႔လက္က သံတုိင္မ်ားကုိ
ျပတ္သားတဲ့ သႏၷိ႒ာန္နဲ႔
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကုိင္ကာ
လႈိက္လဲ ေလးနက္စြာ
သူ သီဆုိလုိက္ပါၿပီ
“ထေလာ့...အငတ္ေဘး က်ေရာက္သူ
တုိ႔တေတြ
ထေလာ့...ကမမၻာတဝွမ္းက
ေက်းကြၽန္ေတြ” ...။
တကမမၻာလုံး မၾကားေပမယ့္
သာယာဝတီ ေထာင္တံတုိင္းမ်ားအား
သူ႔ ေတးသံ ပ်ံ႕လြင့္႐ုိက္ခတ္သြား
ပါးကြက္သားတုိ႔ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား
ေျပးလႊားသတင္းပုိ႔ၾက
တုိက္ပြဲ စခဲ့ၿပီ။
“အက်ဥ္းသားထုအခြင့္အေရး-
အျပည့္အဝေပး”
မေပးလုိ႔ ဖီဆန္ေတာ္လွန္
အစာငတ္ခံတုိက္ပြဲ
စစ္အုပ္စုကုိ ရဲရဲႀကီး စိန္ေခၚလုိက္ၿပီ။
ဘဝက ေတာ္လွန္တဲ့ ပညာတတ္
ဖတ္တာက မာ့က္စ္ဝါဒ
စိတ္ဓာတ္က ပစၥည္းမဲ့
“ကြၽန္ေတာ္တဦးတည္းရဲ႕ ကုိယ္စားျပဳမႈဟာ
ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီပါ”တဲ့
သူ ရဲရဲ ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့။
ထိတ္ပ်ာတုန္လႈပ္
ေထာင္အာဏာပုိင္လူယုတ္တုိ႔
စုတ္ပဲ့တဲ့အၾကံဉာဏ္နဲ႔
‘အစာငတ္ခံတုိက္ပြဲ’ ကုိ ၿဖိဳခြဲဖုိ႔
စဥ္းလဲေကာက္က်စ္ၾကၿပီ။
“ေရျဖတ္ၾကသတဲ့လား”
ျပည္သူကုိ ခ်စ္တဲ့
ျပည္ခ်စ္ဘက္ေတာ္သား
မီးစားေတာင္ ခံဝံ့တဲ့ သံမဏိ ကြဲ႔
အစာနဲ႔ ရွင္သန္ေနတာမဟုတ္
စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ရွင္သန္ေနတာ
ေရနဲ႔ ရွင္သန္ေနတာမဟုတ္
ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ ရွင္သန္ေနတာ
“အသက္႐ွဴရပ္ေအာင္ ေလကုိပါ
ျဖတ္ၾကဦးမလား”
တုိက္ပြဲကုိေတာ့ မရပ္
“သတ္လွည့္ၾကေဟ့”
ပစၥည္းမဲ့တုိ႔ရဲ႕ ဂုဏ္ကုိ မညႇဳိးႏြမ္းေစရ
ေသမင္းႏႈတ္ခမ္းကုိသာ နမ္း႐ႈိက္မယ္။
“ေရျဖတ္ၾကသတဲ့လား”
သူ႔မွာ
အစာမရွိ အားမရွိ
ဒါေပမဲ့ ေတာ္လွန္တဲ့ အားမာန္အျပည့္။
“ေရျဖတ္ၾကသတဲ့လား”
သူ႔မွာ ေရမရွိ
တစက္...တစက္...
ေရတစက္
ေရရဲ ႔အသက္ တမနက္
ေရတစက္ရဲ႕ ထုေထာင္းမႈဟာ
ထုေထာင္းေနတဲ့
တခ်က္ခ်င္း...တခ်က္ခ်င္းမွာ
ျပင္းသထက္ ျပင္းထန္လာ။
“ေရျဖတ္ၾကသတဲ့လား”
ေရရဲ႕ၿခိမ္းေျခာက္မႈ အေမွာင္ထုထဲ
တုိက္ပြဲဆင္ရတာဟာ
အေခါဘဏီတပ္ႀကီးနဲ႔ တုိက္ေနရတဲ့ ပမာ...
မုိးသက္မုန္တုိင္းႀကီး သုံးခု
စုစည္းထုိးႏွက္ခံရတဲ့ပမာ...
ေက်ာက္တံတုိင္းႀကီး ခုနစ္ခု
တခုခ်င္းေခါင္းနဲ႔ ထုိးေဆာင့္ေနရတဲ့ပမာ...
သည္းအူေသြ႔ေျခာက္
အာေတြ လွ်ာေတြ မီးလုိေတာက္
ခႏၶာကုိယ္ ေပါက္ကြဲပြင့္ထြက္မတတ္
ေရငတ္ေနတဲ့ ခုလုိအခ်ိန္မွာ
ကမၻာေပၚမွာ အခ်ဳိျမဆုံးအရသာ
လွ်ာေပၚတင္လာတဲ့ ေရတစက္ပဲ ျဖစ္မွာပါ
ဒါေပမဲ့...မေသာက္...မေသာက္...
ေရ လုံးဝမေသာက္
အသဲ မီးလုိ ေတာက္ေနသလုိ
ဇြဲလဲ မီးလုိ ေတာက္တယ္ေဟ့။
“ေရျဖတ္ၾကသတဲ့လား”
တစက္...တစက္...
ေရတစက္...
သူ႔အိပ္မက္ထဲမွာ
အနာဂတ္ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္နဲ႔
ရစ္ေခြစီးဆင္းေနတဲ့
စမ္းေခ်ာင္းေလးတခုေလ...
စမ္းေရေအးျမ
သူ တဝႀကီး ေသာက္ပစ္လုိက္တယ္။
စိတ္ဓာတ္က သံမဏိလုိမာေပမယ့္
ခႏၶာကုိယ္က ေရမရလုိ႔
အဖ်ား စ ဝင္လာၿပီ။
သူ မျမင္တာ မဟုတ္
ျမင္တယ္...
ေသမင္းကုိ သူ ျမင္တယ္
ရဲရဲလဲ ၾကည့္တယ္
သူ႔အၾကည့္ စူးရွလြန္းေတာ့
အနာဂတ္အလင္းကုိလည္း
ေဖာက္ထြင္းျမင္တယ္
စုိးမုိးေနတဲ့ အေေမွာင္ထုကုိ
ျမင့္ျမတ္မႈနဲ႔ၿဖိဳခြဲခဲ့တဲ့
ေနာင္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဂုဏ္က်က္သေရကုိလည္း
သူျမင္ေနတယ္
ေသမင္းဆီ တည့္တည့္
မထီတရီ အၿပဳံးနဲ႔
သူ
တည္ၿငိမ္စြာ တလွမ္းခ်င္း ... ...။
အာဏာပုိင္ေတြက
တုိက္ပြဲကုိ ၿဖိဳခ်ဖုိ႔
ေရျဖတ္လုိ႔လဲ မရ
ေခ်ာ့ျမႇဴလုိ႔လဲ မရ
“သည္တဦးေသသြားက
တုိက္ပြဲမွာ သူတုိ႔႐ႈံးရၿပီ
စိတ္ဓာတ္အရ
သူတုိ႔ ႐ႈံးၿပီ”
မ႐ႈံးမီအတြင္း
အခ်ိန္မီခ်က္ခ်င္း
အတင္း ေဆးကုသ
အပ္ေတြစုိက္
ပုိက္ေတြသြင္း
ေဆးပုလင္းေတြ ခ်ိတ္။
သူကလဲ
ေသမင္းထံ
အသက္အပ္ႏွံထားၿပီးသား
အပ္စုိက္မခံ ျငင္းဆန္
ေဆးပုလင္းေတြ တြန္းဖယ္ပစ္
ပုိက္တြယ္တာေတြ ျဖဳတ္
ဒူးမေထာက္ ေနာက္မဆုတ္
ေတာက္ပတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္
ျမင့္ျမတ္တဲ့ အေရာင္အေသြး
အသက္ေပးၿပီး
လွလွပပ ေရးျခယ္သြားတယ္။
အသက္ေပးသူက
ေအာင္ပြဲရခဲ့တာ
တေန႔ေသာအခါ
ပုိ သိလာၾကလိမ့္မယ္။
၈ ရက္ေန႔ည
သူ႔အေလာင္းအား၊ အေမွာင္ထုၾကားကေန
ခုိးေၾကာင္ခုိးဝွက္ ကပ္နဲ႔သယ္ထုတ္သြား
ေၾကးစည္မထု တရားမနာ
ျမႇဳပ္ႏွံမထင္မရွားသာ
ဒါေပမဲ့
သူရဲ႕ေသျခင္းကား
ျမင့္ျမတ္သည္ႏွင့္အမွ် ခမ္းနား
ခမ္းနားသည္ႏွင့္အမွ် ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္
သူကိုင္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ သည္အလံကို
ဆက္ခံမယ့္လူငယ္ေတြ …
ေဟာဟိုမွာ … လာၿပီ … လာေနၿပီ
တပ္ႀကီးခ်ီလို႔ လာေနၾကၿပီ။
တိုက္ပြဲမၿပီးေသးတဲ့
လမ္းခရီးမွာ
တကမၻာလံုး သိၾကားေအာင္
ေအာ္ဟစ္ေျပာၾကားလိုက္ခ်င္တယ္
“ရဲေဘာ္ေရ … ဂုဏ္ယူတယ္ သင့္အတြက္”။
(သာယာဝတီေထာင္အတြင္း ၁၉၉၈ တုိက္ပြဲေမလ ၈ ရက္ေန႔ ညက အစာငတ္ခံတုိက္ပြဲဝင္ရင္း ဂုဏ္ေျပာင္စြာ က်ဆုံးသြား ခဲ့ရေသာ “၄၈၂၈ ရဲ ေဘာ္” ကုိေအာင္ေက်ာ္မုိးကုိ ဂုဏ္ျပဳဖြဲ႔ဆိုပါတယ္။)
ျပည္သူ႔ သူရဲေကာင္းမ်ားေန႔ ဇူလုိင္(၃၀) အထိမ္းအမွတ္ကဗ်ာမ်ားမွ
http://www.cpburma.org
3 comments:
ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြကို စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံ ဘဝ ေပးခဲ့တဲ့သူမ်ားအားလံုးကုိ ေလးစားဂုဏ္ယူမိပါတယ္...
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ကိုခ်စ္ေဖၾကီးေရးအားေကာင္းေတာ့ တေန႔တေခါက္မလာပဲမေနနိုင္ဘူး
စစ္အုပ္စုရဲ့ေထာင္ထဲမွာ အခုလိုအသက္ေပးၿပီးတိုက္ပြဲဝင္သြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔အၿပင္ကလူေတြမွာသာ ရွိေနၾကမယ္ဆိုရင္ဗ်ာ..
ကိုတင္ႏုိင္ထြန္းေရ...ေတြးမိတိုင္း ေတြးမိတုိင္းဗ်ာ.....
Post a Comment