လမ္းေပၚက ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ကဗ်ာ

လမ္းေပၚက ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ကဗ်ာ

လက္ေျဖာင့္ေသနတ္သမားရဲ့
ၾကယ္ေတြကိုခ်ိန္တြယ္ပစ္ခတ္မႈတိုင္းကို
(ရူးရူးမိုက္မိုက္.ဗ်ာ)
အဲ့ဒီတုန္းက
ေတေလလူငယ္ေလး တေယာက္က
ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာခဲ့တာပါ။
ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။

ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့
လူႀကီးလူေကာင္းေတြက
ညစာကို တခန္းတနားစားတယ္
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းစကားဆိုတယ္
ေက်ာသပ္ၿပီးၿပံဳးတတ္တယ္
အက်ိဴးအျမတ္တခုတြက္
အရာရာလုပ္ရဲတယ္
ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္ရွိတယ္
ေက်ာကသားနဲ႔ ရင္ကသားခြဲခ်စ္တတ္တယ္။

က်ေနာ္က
အနွစ္သံုးဆယ္ေလာက္က
ဘ၀မွာမဆိုျဖစ္လိုက္တဲ့
ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းတပုဒ္ကို
အခုျပန္ဆိုခ်င္တယ္
“ႀကိဳက္တာရမယ္ သူ႔တန္ရာတန္ေၾကး
ဘရာသာေရေဇပါတယ္ ေငြသာအရင္မစပါ” *
ဒါဏ္ရာအနာတရေပၚတိုင္း မဆိုျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

ခင္ဗ်ားကိုလား
ခင္ဗ်ားကို ဘာမွျပန္ေျပာစရာလဲ မရွိပါဘူး
ခင္ဗ်ားလဲ ခင္ဗ်ားေတာနဲ႔ ခင္ဗ်ားရာသီ
က်ေနာ္လဲ က်ေနာ့္တလင္းနဲ႔ က်ေနာ္ကြင္းနဲ႔
က်ေနာ္ျမက္ခင္းနဲ႔
ထိုးခန္းႀကိတ္ခန္းေတြပါတဲ့ရုပ္ရွင္ က်ေနာ္လဲ မႀကိဳက္ပါဘူး
ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တဲ့ ရာသီစာအၿပံဳးလွလွေတြလဲ မၿပံဳးတတ္ပါဘူး
ဒါနဲ႔မ်ား
တေႏြစာ အလြမ္းေတြ ခူးလာခဲ့ေသးတယ္ ခင္ဗ်ားေျပာေသးတယ္။

ကဲ..
ေသြးရိုးသားရိုးပဲ
က်ေနာ္တို႔ေ၀းၾကရေအာင္။

ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ္ေျပာသားပဲ
အဲ့ဒီတုန္းက
ေတေလလူငယ္ေလးတေယာက္ ရယ္ေမာခဲ့တာပါ
ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးလို႔။

မိုးစဲေန
* ဆရာစိုင္းခမ္းလိတ္ ပလက္ေဖါင္းမင္းသား မွ စာသား









Type the rest of your post here.