အျပန္လမ္း
အျပန္လမ္း
ဒုကၡစက္လက္ကို
ရင္နဲ႔ထမ္းရတဲ့ အခ်ိန္ေတြပါ။
အရာရာမွာ
သားသတ္သမားက
သားေကာင္ကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္သလို
မရွိျခင္းဆိုတာ
ေျခတဖက္ဆာေနတဲ့ အရပ္ပ်က္မရဲ့
၀မ္းစာလို
ရယ္ေမာျခင္းမွာ
ေအာင္ပြဲရ စစ္သားေတြက
သံု႔ပမ္းစစ္သားအိုႀကိးကို ေလွာင္ရယ္ၾကသလို
လက္လႈပ္တိုင္း ပါးစပ္မလႈပ္ႏူိင္တဲ့ဘ၀ေတြပါ
ေနညိဳညိဳ အိမ္ျပန္လမ္းမွာ
အရာရာ မရွိတဲ့ ရယ္ေမာျခင္းေတြနဲ႔
ဘတ္စ္ကားအိုႀကီးထဲ
ေဘးတိုက္ႀကီးပါသြားတယ္
ေနာက္ျပန္ႀကီးပါသြားတယ္
နွမခ်င္းစာနာၿပီးပါသြားတယ္
ဖရုႆ၀ါစာ တရားနာၿပီးပါသြားတယ္.
အေမရယ္
ေပ်ာ္စရာကဗ်ာ သားစပ္ခ်င္တယ္.
ခု..အလုပ္က လူေလွ်ာ့ဦးမယ္တဲ့..
မိုးစဲေန
(၁.၁၄.၂၀၁၀)
7 comments:
အစ္ကို... အားတင္းထားေနာ္။ အားေပးတဲ ့လူကိုယ္တိုင္က အားသိပ္မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆက္ေလွ်ာက္ရအံုးမွာပဲေလ...
ခ်ိဳသင္းလဲ ေပ်ာ္စရာစာေတြ ေရးခ်င္သူပါ အကို..
ေတာ္ေတာ့္ကိုေတာ္တယ္ဗ်ာ
ဒုခစက္လက္ကုိ
ရင္နဲ့ထမ္းနုိင္ေသးသတဲ့-----။
က်ေတာ့ဘ၀မွာေတာ့
အရာရာကုိ သူမ်ားနွေခါင္းနဲ့ ့
အသက္ရွုေနရသူပါဗ်ာ ။
မရွိျခင္းဆုိတာ
ရွိျခင္းရဲ ့ဆန္ ့က်င္ဘက္
ဟိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ခပ္ေ၀းေ၀းတေနရာမွာ ေပါ့
ပါးစပ္လွုပ္နုိင္ေပမယ့္
လက္မလွုပ္နုိင္သူတေယာက္အတြက္
ေနညိဳညိဳ တိမ္ေတာက္တုိင္း
ဖိနပ္ မပါဘဲလမ္းေလွ်ာက္ေနရသူတေယာက္အတြက္
အေမ့အိမ္ကိုဘဲ ခ်စ္သားလြမ္းမိပါတယ္ဗ်ာ-----။
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ
ေနထိုင္ဖို႔အတြက္ ေနထိုင္ေနၾကရသူေတြဆိုေတာ့
ဒီလိုပဲေပါ့အကိုေရ
ကဗ်ာေလး ေကာင္းလိုက္တာ...အားက်တယ္ဗ်ာ...ဘ၀က ေပ်ာ္ခ်င္ေပမယ့္ လဲ ျဖစ္ခ်င္ တာေတြ မျဖစ္နုိင္.....
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း အျပန္လမ္းေလးမွာ ေမာေမာပန္းပန္း နဲ့ ဘဝကို စမ္းတဝါးဝါး ေလွ်ာက္ေနရ ဆဲပါ ကိုခ်စ္ေဖေရ ...
စီးပြားေရးကပ္ၾကီးထဲ အလုပ္ျပဳတ္ ဘဝပ်က္သူေတြ မ်ားေနဆဲမို ့ ကိုယ့္အလွည့္ ဘယ္ေတာ့လဲ လို ့ စိုးထိတ္ေနရဆဲပါ ။
မျပန္လမ္းထက္စာရင္ ၊
အျပန္လမ္း ရွိေနေသးတာပဲ ေတာ္လွျပီ လို ့ေအာက္ေမ့ရမယ္ ။
ဖတ္ေတာ့ ဖတ္သြားတယ္ သိပ္နားမလည္ဘူး။ ကၽြန္မက ျမန္မာစာသိပ္ည့့ံတယ္။ စကားေျပေတာင္ နည္းနည္းသြယ္၀ိုက္ၿပီးေရးထားရင္ လံုး၀နားမလည္ေတာ့ဘူး။ ကဗ်ာဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။
Post a Comment