ပရုတ္ဆိပ္

ပရုတ္ဆိပ္

ကိုခ်စ္ေဖ ငယ္ငယ္တုန္းက ေဘာလံုးလဲမကန္တတ္ စြန္လဲမလႊတ္တတ္ ဂ်င္လဲမေပါက္တတ္
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚသားျဖစ္ၿပီး ေရလဲမကူးတတ္ ငါးလဲမမွ်ားတတ္ ရွားရွားပါးပါး ေလးဂြပဲ ေကာင္း
ေကာင္းပစ္တတ္တာရွိပါတယ္ အေမးအျမန္းကလဲထူသမို႔ အေမက ေရႊေသြး ေတဇ ရႈမ၀ ျမ
၀တီ မဂၢဇင္းေတြ ဖတ္ခိုင္းပါတယ္ ေနပူထဲ အျပင္ထြက္ကစားၿပီး ဖ်ားနာမွာ ေရခိုးကူးရင္း ေရ
နစ္မွာ ေဘာလံုးကန္ရင္ ေျခေထာက္က်ိဴးမွာ ဂ်င္ေပါက္ရင္းေျခေထာက္ေပါက္မိမွာ မ်က္လံုးကို
လြင့္မွန္မွာ ငါးမွ်ားရင္ ငါးေလးေတြ ပါးစပ္နာမွာ အစံုစံု စိတ္ပူေတာ့ ကိုခ်စ္ေဖကို တခါထဲ စာ
အုပ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးထားၿပီး (အေမ့စကားအတိုင္းဆို ၿငိမ္ေဆးေကၽြးထားတာ) ကိုခ်စ္ေဖကလဲ အႀကိဳက္ေပါ့ ေသာၾကာေန႔ ညေနကေန တနဂၤေႏြေန႔မနက္အထိ ဖတ္ခ်င္တဲ့ကာတြန္း ပံုျပင္
အစံုစံု တရား၀င္ဖတ္ခြင့္ရၿပီ။



ဒီေတာ့ကာ ကိုခ်စ္ေဖက စိတ္ထဲစြဲေနတာက သူငယ္ခ်င္းေတြ မဖတ္ျဖစ္ေသးတာမသိေသး
တာေတြကို ကိုခ်စ္ေဖက သိေနတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အထင္ႀကီးေန စိတ္ႀကီး၀င္ေနတာ အ
သက္ႀကီးတဲ့အထိ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ထက္နည္းနည္းငယ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးေတြ အေပၚ ဆရာ
တတ္ခ်င္ေနတာေပါ့ဗ်ာ ဒီလိုနဲ႔ ဆရာတတ္ျဖစ္သြားတဲ့အေၾကာင္းေလး ေျပာျပဦးမယ္ဗ်ာ ကို
ခ်စ္ေဖလဲ နာမည္ကို တြင္ေရာ။

ကိုခ်စ္ေဖကို ခင္တဲ့ ကိုယ္ခ်စ္ေဖကို အထင္ႀကီးတဲ့ တေယာက္ထဲေသာ သူငယ္ခ်င္းေလး တ
ေယာက္ ကိုခ်စ္ေဖမွာ ရွိ ပါတယ္ သူက ကိုခ်စ္ေဖထက္ ဆယ္နွစ္ေလာက္ငယ္ေတာ့ ကိုခ်စ္
ေဖကလဲ ဆရာတတ္လို႔ေကာင္းသေပါ့..သူ႔နာမည္က ေမာင္၀င္းေအာင္ တဲ့ တေန႔ေတာ့ ကိုခ်စ္
ေဖလဲ ဆရာတတ္ခ်င္လာတာနဲ႔ ေမာင္၀င္းေအာင္ကို

“ေမာင္၀င္းေအာင္ ညီေလး မင္း ပရုတ္ဆိပ္ေတြ အေၾကာင္းမသိခ်င္ဘူးလား ငါေတာ့ပရုပ္
ဆိပ္ေတြကို သေဘာၾကတယ္ကြာ သူတို႔က အၿမဲတခုခုေတာ့ လုပ္ေနၾက ႀကိဳးစားေနၾကတာပဲ
ညီလည္းညီညြတ္ၾကတယ္ ရန္ျဖစ္ေနၾကတာလဲမေတြ႔ရဘူးကြာ အဲ့ဒီေတာ့ ပုရုတ္ဆိပ္ေတြကို
အတုယူရရင္ေကာင္းမယ္ သူတို႔အေၾကာင္းသိရရင္ေကာင္းမယ္” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္.

ေမာင္၀င္းေအာင္က လဲ ကိုခ်စ္ေဖရဲ့ တဦးတည္းေသာ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ငယ္ေလး ဆိုေတာ့
ကိုခ်စ္ေဖေျပာသမွ် ေသေသခ်ာခ်ာလဲနားေထာင္တာေပါ့ နားလဲစြင့္ထားတာေပါ့.အထင္လဲႀကီး
တာေပါ့.ၿပီးေတာ့သူက
“ ကိုခ်စ္ေဖ. ကိုခ်စ္ေဖေျပာတဲ့ ပရုတ္ဆိပ္ ဆိုတဲ့အေကာင္က ဘယ္လိုအေကာင္မ်ိဴးလဲ” လို႔
ေလးေလးနက္နက္ ေမးရွာပါတယ္။

ကိုခ်စ္ေဖကလဲ
“ ဟာကြာ မင္းကလဲ ပရုတ္ဆိပ္ ကိုေတာင္မသိဘူးလား ပရုတ္ဆိပ္ကြာ အေကာင္ေသးေသး
ေလးေတြကြာ တန္းစီၿပီးသြားၾကတယ္ တြင္းထဲမွာေနၾကတယ္ကြာ” ဆိုေတာ့ သူက “ အ
ေကာင္ေသးေသးေလးေတြ တန္းစီၿပီးသြားတယ္ ဘယ္လိုမ်ိဴး အေကာင္လဲအကို ေျပာတဲ့ ပ
ရုတ္ဆိပ္ဆိုတဲ့အေကာင္ က်ေနာ္မသိဘူး အကို” တဲ့ ဒီေတာ့ ကိုခ်စ္ေဖကလဲ “ဟာ..ဒီေကာင္
ကြာ ဒီအေကာင္ေလးေတြကိုမသိဘူးလား အမ်ားႀကီးပဲကြာ အၿမဲတမ္းလဲျမင္ေနရတယ္ကြာ မင္းကလဲမသိဘူးလား” လို႔ ေျပာၿပီး “ လာကြာ ငါျပမယ္ဆိုၿပီး ပရုတ္ဆိပ္ေတြကို ရွာၿပီးျပလိုက္
တာေပါ့” “ကဲကြာ..ဒီမွာကြာ ငါေျပာတဲ့ ပရုတ္ဆိပ္ မူလရည္ရြယ္ခ်က္ေတာင္ေပ်ာက္သြားတယ္
မင္းကလဲ” ဆိုၿပီးျပလိုက္တယ္

သူကလဲတအံ့တၾသနဲ႔ ကိုခ်စ္ေဖ ပရုတ္ဆိပ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး.“ အကို..အကို ဒါ ပုရြက္ဆိပ္ေလ
အကို ပရုတ္ဆိပ္ မဟုတ္ဘူးေလ က်ေနာ္က အကိုေျပာတဲ့ ပရုတ္ဆိပ္အေကာင္ကို စဥ္းစားေန
တာ ဒါက ပုရြက္ဆိပ္ေလ အကို” တဲ့

ကိုခ်စ္ေဖရဲ့ ပရုတ္ဆိပ္သတင္းလဲ တေျဖးေျဖးျပန္႔သြားၿပီး ကိုခ်စ္ေဖကို တခ်ိဴ႔က ခုထိ “ပရုတ္
ဆိပ္ႀကီး” တဲ့.ကုိခ်စ္ေဖလဲ ဆရာတတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကိုလဲ ဘရိတ္အုပ္ၿပီးသားလဲ ျဖစ္ကေရာေပါ့
ဗ်ာ..(အမွန္ကေတာ့ ကလူသစ္ေျပာသလို အျခားအရပ္မွာ ပရုတ္ဆိပ္လို႔ ေခၚတယ္ မင္းကဘာ
သိလို႔လဲ.ဘာညာနဲ႔ ဆက္ၿဖီးရမွာ.ဟိ)