စစ္အစိုးရအက်ဥ္းေထာင္အတြင္း က်ေနာ္ႀကံဳခဲ့ရသမွ် တစိတ္တေဒသ(၅)

စစ္အစိုးရ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း က်ေနာ္ႀကံဳခဲ့ရသမွ် တစိတ္တေဒသ(၅)

က်ေနာ္အလုပ္က်သည္က ေရဘုတ္ ေရဘုတ္မွာ ေရဆြဲခပ္ထည့္ေပးရျခင္း နွင့္ ေလးေထာင့္သံ
ပုံး (၂)ပံုးကို တံပိုးျဖင့္ထမ္းရျခင္း(၂)ပိုင္းရွိသည္။ ထိုသို႔ေရထမ္းရျခင္းမွာလည္း တကယ္ေတာ့
ေငြညစ္ျခင္းပါ က်ေနာ္တို႔ကို ေရတြင္းမွေရကို အမ်ိဴးသမီးေထာင္သို႔ ထမ္းခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ိဴးသမီးေဆာင္ေရကန္ထဲသို႔ အမ်ိဴးသမီးမ်ားခ်ိဴးရန္ေရကို လူအင္အားျဖင့္ထမ္းခိုင္းျခင္းျဖစ္
သည္။

ယခင္အ၀ီစိေရပိုက္မွ ေရလာသည္ ခုေနာက္ပိုင္းမလာေတာ့ မလာျခင္းသည္လည္း ၀န္ထမ္း
မ်ားအတြက္ပိုေကာင္းသည္။ ထိုေရကိုထမ္းျဖည့္ခိုင္းျခင္းျဖင့္ ေငြညွစ္နိုင္သည္။ တကယ္ေတာ့
မတရားမႈသာ အခ်ဴပ္တရားခံသည္ ျပစ္ဒါဏ္က်ခံရန္မေသခ်ာေသး ထိုသို႔အလုပ္မ်ားကို ခိုင္း
ျခင္း အဆမတန္ခိုင္း၍ ေငြညစ္ျခင္းသည္ မတရားဖိနွိပ္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ ထိုအခ်ိန္မ
တိုင္မွီကပင္ စိတ္ကူးထားသည္။ တတ္ႏူိင္သေလာက္ေတာ့ေလွ်ာ့ေပးမည္ အေသးအဖြားေလး
မ်ားကို ေလွ်ာ့ေပးမည္ သိပ္ဖိနွိပ္လာလွ်င္ေတာ့ ေငြမေပး ဘာမွလည္းလဒ္မထိုး ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္
ရင္ဆိုင္တိုးပစ္မည္ ဟုစဥ္းစားထားသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္အေနအထိုင္က်စ္က်စ္လစ္လစ္ သိုသိုသိပ္သိပ္ေနသည္။ ထိုင္ဆိုထိုင္သည္
ထဆိုထေပးသည္ ေခါင္းငံုဆိုေခါင္းငံုေပးသည္။ ဆန္႔က်င္ျခင္းမျပဳ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ လိုက္နာေပး
ေသာ္လည္း သိပ္ဖိနွိပ္လာလွ်င္ ေတာ့က်ေနာ္မခံ။ ေနာက္ရိုးရိုးအက်ဥ္းသားမ်ားထဲတြင္ေနထိုင္
ရသည္က သိပ္ခက္သည္။ ေနရာတိုင္းတြင္ မတရားမႈ ဖိနွိပ္မႈ ခ်ဴပ္ခ်ယ္မႈ ေစာ္ကားမႈ အႏူိင္
က်င့္မႈမ်ားရွိသည္။ ကိုယ္က ေနရာတကာ ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္လွ်င္ မတြန္းလွန္၀ံ့သူမ်ားက မုန္း
သည္။

ဥပမာ- ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္ျခင္း အေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါသည္ ေဆးလိပ္ကို အက်ဥ္းသားမ်ားက
ေထာင္၀င္စာမွသြင္းလို႔မရ ထိုေဆးလိပ္ကို ေထာင္၀န္းထမ္းမ်ားက ခိုးသြင္းေပး၍သာ ေသာက္
ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ခိုးသြင္းျခင္းအလုပ္ကို တေယာက္ထဲ ျပဳလုပ္ေနျခင္းမဟုတ္ အက်ဥ္း
ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ား အားလံုးျပဳလုပ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေဆးလိပ္ေသာက္၍ အ
ေရးယူခံရေသာအခါ ကိုယ့္ကို ေထာင္၀န္ထမ္းက ယူလာေပးသည္ဟု ေျပာလို႔မရေပ။ ေျပာ
လွ်င္လည္းအေရးမယူေပ။ ကိုယ္သာမဟုတ္မမွန္ေျပာသည္ဟုအရိုက္ခံရမည္ ထို႔ေၾကာင့္မိ
လွ်င္လည္းေကာက္ရလို႔ ေသာက္သည္ဟုေျပာလည္း ဆက္မေမး ေထာင္မႈးမ်ားက ယံုေပး
သည္။

သို႔ေသာ္ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းကို မိလွ်င္ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းကို ပိုတင္းၾကပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ အက်ဥ္းသားတို႔သည္ ထိုေဆးလိပ္ေသာက္အက်ဥ္းသားသည္ သိုသိုသိပ္သိပ္မ
ေသာက္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ အဖမ္းခံရသည္ ထို႔ေၾကာင့္ ငါတို႔အားလံုး ပိုၾကပ္သြားသည္ ဟု
ေဆးလိပ္ေသာက္တရားခံကို အျပစ္တင္သည္။ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား၏ မတရားမႈကိုေတာ့
နည္းနည္းေလးမွထည့္မတြက္ ထို႔ေၾကာင့္ေထာင္ထဲတြင္ ေနရာတကာတိုင္း၌ ဆန္႔က်င္လို႔မရ
သူမ်ားေၾကာက္သလို ကိုယ္ပါလိုက္ေၾကာက္မွသာ အဆင္ေျပသလိုရွိသည္ထိုသို႔ျဖစ္ေနေအာင္
လည္းစီမံထားျခင္းျဖစ္သည္။

က်ေနာ္တို႔ ပုသိမ္ေထာင္သည္ ေထာင္တြင္း ထမင္းေကၽြးရာတြင္ ပံုစံျဖင့္ေကၽြး၍ မရ ပံုစံျဖင့္
ေကၽြးပါက ေထာင္တြင္းဆူပူမႈအၿမဲျဖစ္တတ္သည္ ဟုလည္းနာမည္ႀကီးသည္။ က်ေနာ္ရွိေနစဥ္
ေထာင္တြင္းထမင္းကို ၀၀ မ၀ ၀ ေကၽြးသေလာက္စားရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္သည္ သို႔ေသာ္မရ
ေထာင္အတြင္းဆူမည့္အရိပ္အေယာင္ ျမင္လာသျဖင့္ အုပ္ခ်ဴပ္သူမ်ားဖက္က ေလွ်ာ့သြားသည္
ထိုသို႔ အက်ဥ္းသားညီညြတ္မႈရွိေသာ ေထာင္တြင္ပင္ ေထာင္တြင္းရသင့္ရထိုက္ေသာ အခြင့္အ
ေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုေသာ တိုက္ပြဲ၀င္သူမ်ားကို အားမေပး မေထာက္ခံခ်င္သူမ်ားရွိသည္။

ထိုသူမ်ားမွာ လူမ်ားစု ဥပမာ- ေထာင္တြင္းထမင္းပံုစံရိုက္မည္ဆိုပါက နိုင္ငံေရးျပစ္မႈေၾကာင့္
ထိမ္းသိမ္းထားသူမ်ား သို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္အက်ဥ္းက်ေနသူမ်ားက ေရွ႔ကေနရပ္သည္ တ
ေထာင္လံုးထမင္း၀၀ စားရေရးအတြက္ သူတို႔ေတာင္းဆိုသည္။ ထိုအခါ ေထာင္အာဏာပိုင္
မ်ားက ေထာင္စည္းကမ္းမ်ားကို မလိုအပ္ပဲ ပိုၾကပ္လိုက္သည္။

ထိုအခါ အက်ဥ္းသားမ်ားက နိုင္ငံေရးသမားမ်ားေၾကာင့္ သူတို႔အေနအထိုင္ၾကပ္တည္းသြား
သည္ဟုသာ သေဘာထားသည္ ေရရွည္အက်ိဴးအတြက္မပူးေပါင္းခ်င္ ထိုသို႔ေသာအေျခအ
ေနႀကီးကို ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက အသံုးေကာင္းေကာင္းခ်ခဲ့သည္။

ထိုသို႔ေသာအေျခအေနတြင္ ယာယီအလုပ္ခ်ခြင့္ရေသာ တပ္ၾကပ္ႀကီးသည္ က်ေနာ့္ကိုလည္း
ခ်န္မထားေပ ၀င္းေမာင္ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ကိစၥအတြက္ က်ေနာ့္ကိုအစာမေက်ေသာ တပ္ၾကပ္
ႀကီးသည္ က်ေနာ့္ကိုပညာေပးသည္။ ေရတြင္းထဲမွ ေရဆြဲသမားမ်ား ဆြဲေပးေသာေရကို က်
ေနာ္အပါအ၀င္ အခ်ဴပ္သမား (၆)ေယာက္ေလာက္က ေရထမ္းရသည္။ ဓါတ္တိုင္တတိုင္ခြဲခန္႔
ေ၀းေသာေနရာမွ ေရကိုထမ္း၍ ၀င္းျခင္းဆက္ေနေသာ အမ်ိဴးသမီးေဆာင္သို႔ ေရထမ္းပို႔ရ
သည္ အမ်ိဴးသမီးေဆာင္ဗူး၀တြင္ က်ေနာ္တို႔ ခဏေစာင့္ရသည္။ ေသာ့ဖြင့္သည္ တံခါးဖြင့္
သည္ ေရထမ္းကို မခ်ရ ေသာ့ဖြင့္ၿပီးလွ်င္ အစဥ္လိုက္ တေယာက္ျခင္း၀င္၍ ေရထမ္းကို ခ်ေပး
ရသည္ အထဲမွတဆင့္ အမ်ိဴးသမီးေရထမ္းသမားမ်ားက ခ်ထားေသာေရထမ္းကို ဆက္ထမ္း
ၾကသည္။ သူတို႔က ဓါတ္တိုင္တတိုင္အကြာအေ၀းေလာက္ ဆက္ထမ္းရသည္ ကိုယ္ကသူတို႔
ထမ္းျပီးေသာ ေရထမ္းပံုးလြတ္ကို ျပန္ယူလာရသည္။ ေရတြင္းသို႔ေနာက္တေခါက္ ျပန္သြားရ
သည္ အားလံုးျပီးလွ်င္ တံခါးကိုျပန္ပိတ္သည္။ ေနာက္တခါလာမွ တခါေသာ့ျပန္ဖြင့္သည္။ ေရ
ထမ္းလွ်က္ရပ္ေစာင့္ေနၾကရသည္။ သူတို႔ကစည္းကမ္းအတိုင္း လုပ္သည္ဟုေျပာသည္။

ေရလာထမ္းေသာ မိန္းမမ်ားကိုမၾကည့္ရ စကားမေျပာရ ေရထမ္းခ်ထားျပီး ပံုးလြတ္ကိုေကာက္
ယူလာရသည္။ ထိုသို႔ ေရထမ္းခ်ရန္ ပံုးလြတ္ေကာက္ယူရန္ကို မိန္းမေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားက
ႀကီးၾကပ္သည္။ တခုခုမွားယြင္းလွ်င္ အရိုက္ခံရမည္။ ထိုမိန္းမေထာင္ထဲသို႔ ၀င္၍ ကိုယ့္ကိုရိုက္
မည္။ ေရထမ္းအလြတ္နွင့္အျပန္မွာ အျမန္ေလွ်ာက္ခိုင္းသည္။

သို႔ေသာ္ ထိုေရထမ္းအမ်ိဴးသမီးမ်ားသည္ အမ်ိဴးသမီးေဆာင္ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားကို ပိုင္ေအာင္
ေပါင္းသင္းထား၍ အမ်ိဴးသမီးေထာင္မွ အမ်ိဴးသားေထာင္တြင္းေရာက္ ခ်စ္သူ ခင္ပြန္းကို ေပး
လိုေသာ စာတိုေလးမ်ားကို သယ္လာတတ္သည္။ အေဆာင္နာမည္ လူနာမည္ အဘနာမည္
လိပ္စာပါေသာ စာေလးမ်ားကို သယ္လာ၍ ထိုေထာင္၀န္ထမ္းအမ်ိဴးသမီးအလစ္တြင္ သို႔မ
ဟုတ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသာအခိ်န္တြင္ က်ေနာ္တို႔ ေရထမ္းအမ်ိဴးသားမ်ားကိုေပး၍
အကူအညီေတာင္းတတ္သည္။

အမ်ိဴးသားမ်ားကလည္း အက်ဥ္းသားအျခင္းျခင္း စာနာ၍ ကူညီေပးၾကသည္က မ်ားသည္ အ
မ်ိဴးသားမ်ားကလည္း ထိုသို႔ကူညီေပးရျခင္းက လြယ္ကူသည္ေတာ့မဟုတ္ ေထာင္တြင္းစာေပး
စာယူျခင္းအမႈသည္ ရိုက္နက္ခံ၍ ေဒါက္ေျခက်င္းနွင့္တိုက္ပိတ္ျပစ္ဒါဏ္က်သြားႏူိင္သည္။ သို႔
ေသာ္လည္း အရဲစြန္႔၍ ကူညီၾကပါသည္ ဘ၀တူျခင္း စာနာၾကသည္။

ထိုတံခါးမ်ားကို ႀကီးၾကပ္ေသာ တပ္ၾကပ္ႀကီးသည္ ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ ထိုအခ်က္ကို ေကာင္းစြာ
သိသည္ ထိုေၾကာင့္အစထဲက ေရထမ္းသမားမ်ားကိုေျခာက္ထားသည္ သို႔မဟုတ္ေၾကျငာထား
သည္။“ မင္းတို႔ ေရထမ္းတာေရပဲထမ္းေနာ္ အျခားရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ဆို ေသမယ္” ဟုေျပာထား
သည္။ သို႔ေသာ္ဥပေဒသည္ အျပင္၌သာမဟုတ္ ေထာင္တြင္း၌ သိသာထင္ရွားစြာ အေလွ်ာ႔အ
တင္းရွိသည္။ ဥပေဒသည္ တဦးခ်င္းစီအတြက္ သီးျခား ထိုအမႈကို သူမ်ားလုပ္၍ ကိုယ္လိုက္
လုပ္လွ်င္ မရ အရိုက္ခံသြားရမည္။

က်ေနာ္တို႔ မနက္ပိုင္း အထမ္း(၂၀)ေက်ာ္ထမ္းရသည္ (၃၀)နီးပါး ေရကို တံပိုးနွင့္ ထမ္းေလ့
ထမ္းထေတာ့မရွိ သုိ႔ေသာ္ က်ေနာ္ရေအာင္ထမ္းသည္ အေျပာမခံနိုင္ အရိုက္မခံနိုင္ သို႔ေသာ္
ထိုသို႔ လုပ္ေနရင္းနဲ႔ အျပစ္ရွာရိုက္ဖို႔ႀကိဳးစားလာရင္ ေတာ့ သည္းမခံနိုင္။ လူကေပါက္ကြဲခါနီး
ယမ္းအိုးႀကီးလိုျဖစ္ေနသည္။ က်ေနာ္တို႔သည္ ထိုအခ်ိန္က သ႔ံုပမ္းအက်ဥ္းသားဘ၀။ က်ေနာ္
တို႔မွန္ေသာဖက္က ရပ္ခဲ့သည္ ထိုသို႔ရပ္ခဲ့ျခင္းကိုပင္ အုပ္ခ်ဴပ္သူမ်ားက မႀကိဳက္ ထို႔ေၾကာင့္ဖိ
နွိပ္မႈအျပင္းထန္ဆံုး လူတန္းစားအဆင့္အတန္းခြဲျခားခံရဆံုးေသာ အက်ဥ္းသားဘ၀ကို ပို႔လိုက္
သည္။ က်ေနာ္တို႔ ရႈံး၍မျဖစ္ စိတ္ဓါတ္ေလလြင့္သြား၍မျဖစ္။ သို႔ေသာ္ေထာင္ထဲမွာ ကိုယ္ကလူ
သစ္ ကိုယ္တေယာက္ထည္း စိတ္ဓါတ္က်၍မျဖစ္။

နံနက္(၁၀)နာရီမွာ ထမင္းစားရန္ က်ေနာ္တို႔ကို အလုပ္ရပ္နားခိုင္းလိုက္သည္။ ေရပံုးမ်ားကို စ
တိုခန္းထဲေသခ်ာစြာ ျပန္သိမ္းေပးရသည္။ ထို႔ေနာက္က်ေနာ္တို႔ ထမင္းစားခြက္မ်ားယူႏူိင္ျခင္း
ေရခ်ိဴးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ႏူိင္ေပၿပီ။ သို႔ေသာ္တခါတေလ ေရခ်ိဴးခြင့္မရ။ ညေနမွ ခ်ိဴးရသည္။ ေထာင္ ဥပေဒသည္ ထို အေဆာင္မ်ားတာ၀န္ခံ တပ္ၾကပ္ႀကီး၏ မ်က္နွာအေလွ်ာ႔အတင္းနွင့္
တိုက္ရိုက္ပတ္သက္သည္။

ထမင္းစားရုံသ႔ို အက်ဥ္းသားအားလံုး အေဆာင္ေရွ႔တြင္(၂)ေယာက္တတြဲ တန္းစီ၍ အေဆာင္
လွည့္က် ထမင္းစားရုံသို႔သြားစားရသည္ သြားစားသည့္အခါတြင္လည္း ေထာင္ပံုစံ(၂)ေယာက္
လက္ျခင္းတြဲထားရသည္။ ထိုင္ဆိုသည့္အခါ ထိုင္ရသည္။ ေထာင္ပိုင္ေထာင္မႈး ေထာင္ထဲသို႔
၀င္လာေသာအခါ အဂၤလိပ္လက္ထက္က ေရးဆြဲထားေသာ အက်ဥ္းေထာင္အက္ဥပေဒ လက္
စြဲ ထဲကအတိုင္း ေဆာင္ေၾကာင့္ထိုင္ အခ်ဴပ္ဆိုလွ်င္ ဘယ္လက္ကို ညာလက္ထပ္ ေထာင္က်
ဆိုလွ်င္ ညာလက္ေပၚကို ဘယ္လက္ထပ္ ေခါင္းကို ၉၀ံ ေအာက္စိုက္ထားရသည့္ ပံုစံထိုင္ျခင္း
ျဖင့္ထိုင္ရသည္။ စည္းကမ္းထိမ္းသိမ္းေရး သို႔မဟုတ္ တန္းစီးက ပံုစံဟုေအာ္လိုက္လွ်င္ အ
က်ဥ္းသားအားလံုး ပံုစံထိုင္၍ အရိုအေသေပးရသည္။ ထိုဥပေဒ ကို လြတ္လပ္ေရးရၿပီးခ်ိန္တြင္
ဖ်က္သိမ္းလိုက္သည္ ခုမွတဖန္ျပန္က်င့္သံုးျခင္းျဖစ္သည္ဟုလည္း ေျပာၾကသည္။ေသေသခ်ာ
ခ်ာေတာ့မသိ။

လူေတြကို ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ေက်းပိုင္ကၽြန္ပိုင္ရွင္ေခတ္က ကဲ့သို႔ နွိမ့္ခ်ဆက္ဆံလုိက္ျခင္းသာ
ျဖစ္သည္။ ထိုဥပေဒ ကို အက်ဥ္းေထာင္လက္စြဲ ဥပေဒအရက်င့္သံုးသည္ဆိုလွ်င္ အက်ဥ္းသား
မ်ားရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ားကိုေရာ အျပည့္အ၀ က်င့္သံုးျခင္းျပဳလုပ္ပါသလားဆိုလွ်င္ မလုပ္
ပါ။ ထမင္းစားရုံသို႔ (၁၀)ေယာက္တသုတ္ အေယာက္(၂၀)တသုတ္ ထမင္းစားရုံ တန္းစီး၏ အ
မိန္႔ျဖင့္ ထမင္းထိုးရသည္ ပဲဟင္းထိုးရသည္။ ထမင္းက ပထမ တခါ ေပးမေလာက္လွ်င္ နည္း
နည္းထပ္ေတာင္း၍ ရသည္။ ပဲဟင္းက နို႔ဆီဘူးတခြက္ ငပိကေတာ့ လံုး၀ကို အရသာမရွိသည့္
ေစ်းအေပါဆံုးငပိ အက်ဥ္းသားအမ်ားစုက မစားနိုင္ မစားႏူိင္မွသာ ရိကၡာဂိုေဒါင္ကိုင္ေထာင္မႈး
မွ ေလွ်ာ့၀ယ္ႏိုင္ေလေလ အိပ္ထဲေရာက္ေလေလျဖစ္သည္။ ထိုငပိသည္ သာမာန္ေခြးကေလး
မ်ားပင္ ေကၽြးလွ်င္မစား။ သို႔ေသာ္ လူစင္စစ္တို႔သည္ စားၾကရသည္။ ထိုငပိက တစြန္းရမည္။

ညေနဖက္တြင္ ပဲဟင္းအစား တာလေပါေခၚ ဟင္းခ်ိဴ ဟုေခၚေသာ ဟင္းရြက္ျပဳတ္ရည္ ရသည္
သို႔ေသာ္စားစရာ မရွိ ေထာင္၀င္စာမလာႏိုင္ေသာ အက်ဥ္းသားမ်ားအတြက္ တို႔စရာျပဳတ္ ျဖစ္
သည္။ မိမိအိမ္က ပ႔ိုထားေသာ ငပိေက်ာ္ ငံျပာရည္ေက်ာ္ေလးမ်ားျဖင့္ စားရသည္။ ထိုထမင္း
စားရုံထဲတြင္ သစ္သားတန္းလ်ားႀကီးမ်ားရိုက္ထားသည္။ တဖက္လွ်င္ လူ(၂၀)ေလာက္ ၾကပ္
ၾကပ္တည္းတည္း ထိုင္လို႔ရသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ စကားမေျပရ စကားေျပာလွ်င္ ေျပာသူ
ေရာလက္ခံနားေထာင္သူေကာ ရိုက္သည္ စားေနရင္း စကားေျပာမေျပာကို စည္းကမ္းထမ္း
သိမ္းေရး တန္းစီးမ်ားက ၾကည့္ေနသည္။ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား စကားမေျပာနဲ႔ ကိုယ့္ထမင္း
ကိုယ္စား ေအာ္ေနသည္ ေနရာၾကပ္ၾကပ္ထဲ ဟိုဖက္နည္းနည္းေလာက္တိုးေပးဖို႔ေျပာသည္ကို
ေတာင္ စိတ္မထင္လွ်င္ ေနာက္ကေရာက္ေနေသာ ႀကိမ္လံုးကိုင္ေဆာင္ခြင့္ရသူမ်ားက ရိုက္
လွ်င္ခံရသည္။

တခါတေလစည္းကမ္းထိမ္းသိမ္းေရးမ်ားက ႀကိမ္လံုးျဖင့္ေထာက္၍ ေဘးနည္းနည္းစိတ္ေပး
လိုက္ဆိုလွ်င္လည္းစိတ္ေပးရသည္ ျမန္ျမန္စားေနာက္လူေတြေစာင့္ေနတယ္ စကားမေျပာနဲ႔
ငါ -ိုး မသားေတြ မေအ-ိုးေတြ စားစရာရွိစား အမိန္႔ေပးသံမ်ားကလည္း ဆူညံေနသည္။ တျဖန္း
ျဖန္းရိုက္ေနေသာအသံ ကိုယ္နွင့္မဆိုင္ရင္ မၾကည့္နဲ႔စားစရာရွိစား အမႈတြဲသြားမယ္ လို႔ေျပာ
တာလည္းၾကားရမည္။ က်ေနာ္ေရာက္ေနေသာ ပုသိမ္ေထာင္သည္ အက်ဥ္းသား(၁၂၀၀) ခန္႔
ထိုအခ်ိန္ကရွိသည္။ တသုတ္ျပီးတသုတ္ ေကၽြးသည္။ မနက္(၈)နာရီခြဲ (၉)နာရီမွ စ၍ မနက္
(၁၁)နာရီခြဲ ထိေကၽြးသည္ ထိုအခ်ိန္မွၿပီးသည္။

ထိုသို႔ က်ေနာ္ထမင္းရုံသို႔ အိမ္ကပို႔ထားေသာ ငပိေက်ာ္ေလး အမဲေျခာက္ေက်ာ္ေလးထည့္ င
ရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ေလးထည့္ ျပီး ထမင္းထိုး ပဲဟင္းထိုး တေနရာလြတ္မွာ သိုသိုသိပ္သိပ္၀င္
ထိုင္စားရသည္။ သို႔ေသာ္က်ေနာ္ကံေကာင္းပါသည္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ၀င္းေမာင္ က ထိုထ
မင္းရုံ တန္းစီး လူတကာကို လိုက္ရိုက္ေန၍ က်ေနာ္ကိုလည္းရိုက္ေတာ့မလားထင္ရသည္။ သို႔
ေသာ္ ၀င္းေမာင္က က်ေနာ့္ကို မရိုက္ပါ အကာအကြယ္သာေပးသည္။ပဲဟင္းလိုက္ထပ္ထည့္
ေပးသည္။ ပဲဟင္းထိုးသူကလည္း အေကာင္ ထမင္းရုံတြင္အလုပ္က်သည့္လူ။ သူနွင့္အဆင္
ေျပလွ်င္ ပဲဟင္း(၂)ပံုစံ တခါထဲထိုးေပးသည္။ တကယ္ကတေယာက္တပံုစံ တပံုစံသည္ နို႔ဆီ
ခြက္ကို ကိုင္းတပ္ထားသည့္ နို႔ဆီခြက္တခြက္ျဖစ္သည္။ ပဲဟင္းထိုးသမားသည္ ၀င္းေမာင္က
ထည့္ေပးဆို ထည့္ေပးရသည္။ က်ေနာ္က ရိုးရိုးအက်ဥ္းသားမ်ားထက္ အခြင့္အေရးပိုမယူခ်င္
ယူရမွာလည္းရွက္သည္။ သို႔ေသာ္၀င္းေမာင္ က်ေနာ္ ပလပ္စတစ္ဇလံုကို မသြားျပီး ထည့္ယူ
လာသည္။ က်ေနာ္ဘာသာထပ္မေတာင္းခ်င္။ ပဲဟင္းတခြက္အတြက္ လူတကာကို မာန္မဲေန
သူမ်ားကို မ်က္နွာခ်ိဴမေသြးခ်င္ က်ေနာ္တကယ္မငတ္ေသးလို႔လည္း ျဖစ္နိုင္သည္။

က်ေနာ္ ထမင္းတလုပ္ တုတ္တခ်က္ စကားကို နားလည္သြားသည္ ယခင္ကၾကားပဲၾကားဖူးခဲ့
သည္ ခုမ်က္၀ါးထင္ထင္ျမင္ေနရေလၿပီ အမ်ားစုႀကီးမွာ ေထာင္၀င္စာမလာနိုင္က်သူမ်ားျဖစ္
သည္။ စိတ္ဆင္းရဲမႈဒါဏ္ စိတ္ဖိစီးမႈဒါဏ္ အနိုင္က်င့္ခံရမႈ အဟာရမျပည့္၀မႈ ေပါင္းစံု ခံစားေန
ၾကရ၍ လားမသိ အသားအေရ မဲသြားသည္ ေျခာက္သြားသည္ အသားပြလာသည္။ မ်က္လံုး
ေတြ၀ါလာသည္ ဆံပင္ေတြကၽြတ္ကုန္သည္ အျမဲညိဳးညိဳးငယ္ငယ္ေနၾကရသည္ လူတကာကို
ေၾကာက္ရြံေနၾကရသည္။ ထိုသို႔ထမင္းစားရုံကို ထမင္းသြားစားဖို႔ တန္းစီၾကရင္ စိုးဦးနဲ႔ ခင္၀င္း
ေအာင္ကိုသိကၽြမ္းသြားသည္။ အတူသြားအတူစားျဖစ္လာသည္။

ထိုအခ်ိန္က က်ေနာ္က ေရထမ္းဘုတ္တြင္က်၍ ခင္၀င္းေအာင္က ဒင္ဘုတ္တြင္က်သည္ စိုးဦး
က ဥယာဥ္ေစာင့္ စိုးဦးက ပထမအႀကိမ္ေထာင္ထဲတြင္ (၂)လခြဲ ေလာက္ေနၿပီး လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္း
သာခြင့္ျဖင့္လြတ္သြားသည္။ စိုးဦးက လူေအးလူေပ်ာ္ အေမကိုခ်စ္ေသာ သား အရက္ကေလး
ကလည္းေသာက္တတ္သည္ ေဆးေျခာက္လည္း လက္မလႊတ္ (၁၀)တန္းက်ေတာ့ ေက်ာင္း
ဆက္မတက္ မေျဖေတာ့ အလုပ္က အီးပီစီ ျမိဳ့နယ္လွ်ပ္စစ္ဌါနတြင္ ရုံးအကူ အေဖက ဖိုမင္ႀကီး
ဘ၀နွင့္ကြယ္လြန္ခဲ့၍ သူ႔အကိုအရင္းက အေဖမဆံုးပါခင္ကပင္ လွ်ပ္စစ္ဌါနတြင္ အလုပ္ရခ့ဲ
သည္။ ထို႔ေၾကာင့္အေဖဆံုးပါးသြားေသာအခါ အလုပ္သမားတန္းလ်ားမွာ ဆက္ေနခြင့္ရသည္။
အကိုႀကီးက လူလြတ္လူပ်ိဴႀကီး။

စိုးဦး၏ ၀ါသနာက ဖဲ ေလာင္းကစား ေနာက္မူးယစ္ေဆး ရုံးအားရက္မ်ားတြင္ သူဖဲ၀ိုင္းလုိက္ရွာ
သည္ အေမ့ကို အပ္ထားေသာလစာေလးထဲမွ ျပန္ေတာင္းျပီး ဖဲရိုက္သည္။ ဖဲကို ခဏခဏရႈံး
သည္။ သူ႔ဘာသာၾကားေပါက္ အျပင္ကရလာေသာေငြျဖင့္လည္းရိုက္သည္။ အေမကအေဖရွိ
စဥ္ကတည္းက အလုပ္သမားတန္းလ်ားမွာအိမ္ဆိုင္ေလးဖြင့္ထားသည္။ အေဖမရွိေတာ့ေသာ
ပညာေရးတပိုင္းတစနွင့္ စိုးဦးကိုပါ လူႀကီးေတြကထပ္ အလုပ္သြင္းေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

စိုးဦးက ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ အဓိက ကေတာ့ဖဲ၀ိုင္း ဖဲ၀ိုင္းေတြ႔လွ်င္ သူမေနႏူိင္ ထိုသို႔ ဖဲ၀ိုင္းကို
၀ါသနာျဖင့္သြားေနရာမွ ဖဲလိမ္ခ်တာေတြကို သူသိလာသည္ တတ္လည္း တတ္လာသည္
သို႔ေသာ္သူက သူမ်ားလိမ္သည္ကို ဘယ္လိုလိမ္လည္းသိခ်င္၍သာ သင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
သူကိုယ္တိုင္ေတာ့ လိမ္မရိုက္သည့္သူ။

တေန႔ သူအားတဲ့ရက္ဖဲ၀ိုင္း တ၀ိုင္းသို႔ေရာက္သည္ သူ႔အတြက္ေနရာတေနရာ တအိမ္စာရ၍ ၀င္္ရို္က္ျဖစ္သည္။ ထို၀ိုင္းထဲတြင္ သူနွင့္မ်က္နွာစိမ္းသူ တေယာက္ ပါသည္။ ထိုသူကိုေခၚလာ
သူမွာ ဆိပ္ကမ္းတ၀ိုက္တြင္ ဗိုလ္က်ေနေသာ လက္ေ၀ွ႔သမား လူမိုက္ စိန္ဦး သို႔ေသာ္ သူမသိ။


လူမိုက္မ်ားနွင့္လည္း အဆက္အစပ္မရွိ ထိုလူမိုက္စိန္ဦးက လက္ရဲဇက္ရဲ ေထာင္ထဲ၀င္လိုက္
အျပင္ျပန္ထြက္လိုက္နွင့္ ေထာင္ကိုျခင္ေထာင္မွတ္သည့္သူ တခ်ိန္က နာမည္ႀကီးၿမိဳ့နယ္လက္
ေရြးစင္လက္ေ၀ွ႔သမား စုိးဦးက လက္ေ၀ွ႔လည္း၀ါသနာမပါေတာ့ သူ႔ကိုမသိ လူနွင့္နာမည္နွင့္ မ
တြဲမိ နာမည္ေတာ့ၾကားဖူးသည္ေပါ့။ ထိုဖဲ၀ိုင္းမွာ စိန္ဦးေခၚလာေသာသူက ဖဲလိမ္ရိုက္သည္။
တကယ္က ေ၀စုတူသူျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖဲကိုလိမ္ရိုက္မည္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ျပႆနာ
ေပၚလွ်င္ လူမိုက္စိန္ဦးအရွိန္ျဖင့္ ဗိုလ္ဆက္က်ရန္လည္းျဖစ္သည္။

၀ိုင္းကလဲအရွိန္ရလာသည္။ ထိုသူဖဲလိမ္ရိုက္ေနသည္ကို စိုးဦးကသိသည္သူကမလုပ္ရန္မ်က္
နွာရိပ္မ်က္နွာကဲျဖင့္သိေၾကာင္းေျပာသည္ မရ။ ေနာက္ဆံုး သူမခံနိုင္ ဖဲ၀ိုင္းကိုသိမ္း၍ ရႈံးထား
ေသာ ပိုက္ဆံျပန္ေပးရန္ေတာင္းသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ စိန္ဦးနွင့္ သူညွိသည္ စိန္ဦးက ဒါရိုးရိုးက
စားတာ ျပန္ေပးရေအာင္မင္းက ဘာေကာင္လဲဟုၿဖဲသည္။ စိုးဦးက ဘာမွမေျပာ ခါးထဲမွာအျမဲ
ေဆာင္တတ္ေသာ ဓါးေျမွာင္ျဖင့္ တခ်က္ထဲပဲထိုးသည္။ ေဆးစာမွာ ၀ဲဖက္နွလံုးအိမ္ကို စူးခၽြန္
ေသာ ဓါးလက္နက္ျဖင့္ ထိုးစိုက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေအာ္ေတာင္မေအာ္ႏူိင္ စိုးဦးကလက္ျမန္
သည္။ ဓါးနွင့္ထိုးၿပီး စိန္ဦးလဲက်သြားခ်ိန္ စိန္ဦးေခၚလာေသာ ဖဲလိမ္ရိုက္သူထံမွ ပိုက္ဆံအရင္း
ျပန္ေတာင္းသည္။ ရႈံးေနသူမ်ားကို ျပန္ခြဲေပးေသးသည္။ ထိုသူဘာမွမေျပာရဲေတာ့ပါ။ စိုးဦးက
ငယ္ငယ္ထဲက ဓါးေဆာင္တတ္သည္။ ဓါးရွိလွ်င္ သူအားရွိသည္။လံုျခံဳသည္ဟု သူခံစားရသည္
သို႔ေပမဲ့ ထိုသို႔သူဓါးကိုင္ေဆာင္တတ္တာကို ဘယ္သူမွမသိ။ မသိေအာင္ကိုင္သည္။ စိန္ဦး
ေတာ့ေသၿပီဆိုေတာ့မွ ဒါစိန္ဦးလားလို႔ ေမးမိသည္။

အိမ္ရွင္ကို ရဲစခန္းကို အေၾကာင္းၾကားရန္ က်ေနာ္အဖမ္းသြားခံမည့္အေၾကာင္းပါ ရဲကိုေျပာရန္
ေျပာသည္ အိမ္ခဏျပန္မည္ ဆိုၿပီး အိမ္ျပန္ေရမိုးခ်ိဴးသည္ ထမင္းစားသည္။ အေမကမသိ ရဲ
ေတြအိမ္ေရွ႕သို႔ေရာက္လာမွ အေမ က်ေနာ္လူတေယာက္ကို သတ္လာတယ္ ခုအဖမ္းခံလိုက္
သြားေတာ့မယ္ လို႔ေျပာသည္။ အေမက ရဲေတြေတြ႔လို႔သာ ယံုလုိက္ရသည္။သူခဏခဏေျပာ
သည္ အဲ့သည္ေန႔က အေမရဲ့ အံ့ၾသၿပီး တခုခုကိုယူက်ံဴးမရ ျဖစ္သြားတဲ့မ်က္နွာကို သူမေမ့ႏိုင္။

သို႔ေသာ္သူကံေကာင္းသည္ သူအခ်ဴပ္အက်ဥ္းသား ဘ၀နွင့္(၂)လခြဲခန္႔ ေနၿပီးခ်ိန္တြင္ အခ်ဴပ္
အက်ဥ္းသားအားလံုး အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ထဲ ပါသြားသည္ (၄၅)ရက္အတြင္း တ
ရားျပန္လည္ စြဲဆိုျခင္းမရွိပါက အၿပီးလြတ္သည္။ စိန္ဦးမိသားစုဖက္က ေက်ေအး၍ သူကြင္း
လံုးကၽြတ္လြတ္သြားသည္။

ထိုေထာင္ကလြတ္လာသည့္ ရက္မ်ားအတြင္း သူေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနသည္။ အရက္
လည္းေသာက္ခ်င္စိတ္ မရွိ ဖဲလည္းမရိုက္ခ်င္ေတာ့ အေမသေဘာတူေသာ ေကာင္မေလးနွင့္
ရုပ္ရွင္ေတြဘာေတြသြားၾကည့္သည္။ သီတင္းကၽြတ္ရင္ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ အေမကနားခ်သည္
သူကလည္း ထိုေကာင္မေလးကို သေဘာက်သည္ သူထက္ငါးနွစ္ခန႔္ငယ္သည္။ သူတို႔လွ်ပ္
စစ္မိသားစု၀င္းထဲကပင္ ေကာင္မေလးက ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး သမ၀ါယမရုံးမွာ အလုပ္ရွိ
သည္ သူ႔အေမကိုခ်စ္သည္ သူ႔အေမကလည္း ခ်စ္သည္ အိမ္ခန္းျခင္းက မ်က္ေစာင္းထိုးေန
လာၾကသည့္ ဓါတ္သိေတြ စိုးဦးအေနတည္တာ ေပ်ာ္တတ္တာ တ၀န္းလံုးဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္တဲ့
တာ ခင္မင္တတ္တာ ရွိသည္။ စိုးဦးမွာမေကာင္းတာက ဖဲ တခါတေလအရက္။ မိန္းမကိစၥကင္း
သည္ သူ႔အေမကလြဲ၍ သူဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ မခ်စ္ဖူးဘူး ခုအရက္ ဖဲ ျပတ္သြားၿပီ ေနာင္တ
လည္းရသြားၿပီ သူကေကာင္မေလးကို သေဘာက်ျခင္းမွာ သူ႔အေမကသေဘာက်၍ ျဖစ္
သည္။

ေကာင္မေလးက ရိုးရိုးေအးေအးေနတတ္လာလည္း သူ သေဘာက်သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သ
တင္းကၽြတ္လွ်င္ သ႔ူအေမကသူတို႔(၂)ေယာက္ယူဖို႔ စီစဥ္ၿပီးသား ေကာင္မေလးမိဘေတြနွင့္က
လည္း(၂)အိမ့္(၁)အိမ္ ထို႔ေၾကာင့္သူနဲ႔ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ရုပ္ရွင္ၾကည့္သည္
ဆို၍ အထင္မႀကီးၾကပါနွင့္ ရိုးရိုးရုပ္ရွင္ၾကည့္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အသိမ်ားနွင့္
ဆံုေသာအခါ သူရွက္အန္းအန္းေတာ့ျဖစ္သည္။ ရုပ္ရွင္ရုံထဲတြင္ ရုပ္ရွင္ကိုစိတ္၀င္တစား သူ
ၾကည့္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က နာမည္ႀကီးရုပ္ရွင္ (ဦး)ေက်ာ္ဟိန္းနွင္(ေဒၚ)့ ခ်ိဴၿပံဳးကား“မြန္း
တည့္ခ်ိန္မွာေန၀င္သည္” ေက်ာ္ဟိန္းက ဆိုက္ကားသမားအျဖစ္ ခ်ိဴၿပံဳးက ျပည့္တံဆာ သူတို႔
နွစ္ဦးျပန္ဆံုတဲ့အခန္း မွာ ခ်ိဴျပံဳးကဇာတ္၀င္းခန္းအရ ေက်ာ္ဟိန္းဆိုက္ကားကို ငွါးစီးရင္း“ ဒီ
မွာ ဖိုးေက်ာ္ တို႔ေတြခု မွပဲျပန္ဆံုေတာ့တယ္ဟာ နင္ကေတာ့ သိမလားမသိဘူး ငါကေတာ့
ေလာကႀကီးကို အရြဲ႔တိုက္လိုက္တာ ေလာကႀကီးကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ငါကေတာ့ နင္ျမင္
တဲ့အတိုင္းပဲ ဖာ ျဖစ္သြားျပီ” တဲ့ ထိုစကားေျပာခန္းပါသည္။

သူထိုကားကို ႀကိဳက္သည္ ဘ၀သရုပ္ေဖၚဇာတ္ကား ဒါေပမဲ့သူ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္း သူရင္ခုန္ေန
သည္။ တခါမွ သူမျဖစ္ဖူး သူ႔ကေနၾကာေစ့ကြာေစ့မစား ရုပ္ရွင့္ရုံထဲမ၀င္ခင္ ေဆးလိပ္ေသာက္
သည္ ေကာင္မေလးကေတာ့ ေနၾကာေစ့ ဇီးထုတ္ ကြာေစ့ေတြ၀ယ္သည္ သူလည္းေဘးက
လိုက္လာသည္။ ရုပ္ရွင္ရုံထဲမွာ သူစားဖို႔ ေကာ္ဖီ သၾကားလံုးေလး ကို အခြံခြာေႂကြးသည္ သူ
သိသိသာသာရင္ခုန္ေနခဲ့သည္။ နွစ္ၾကိမ္တိတိ သူေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ေနသည္။ ေပ်ာ္ရင္ခုန္ႀကီး
ျဖစ္ေနသည္။ သူကေကာင္မေလးကို ခ်စ္သည္ဟုမေျပာ ေကာင္မေလးကလည္း စဥ္းစားဦး
မယ္ေလလို႔ မေျပာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေကာက္မေလး လက္ကေလးကိုေတာင္ သူဆုပ္
ကိုင္မလာခဲ့မိတာကို ေနာင္တရေနသည္။

သူေထာင္ကလြတ္လာထဲက အေမ့ကိုေစ်းကူေရာင္းေပးသည္ ေစ်း၀ယ္ေပးသည္ ဟင္းခ်က္
ေပးသည္ လက္ဖက္ရည္ေတာင္ထြက္မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ရင္ ပိုက္ဆံအကုန္
အက်မ်ားမွာမို႔ သူေခၽြတာေနသည္။ သို႔ေသာ္ ကံၾကမၼာကေတာ့ မညွာတာ ရက္စက္စရာရွိရင္
ရက္စက္သည္။