စိတ္ကူးယဥ္အခ်စ္၀ထၳဳ

စိတ္ကူူးယဥ္အခ်စ္၀ထၳဳ

က်ေနာ္သူ႔ကိုခ်စ္သည္ဟုေျပာခဲ့သည္။ထိုသို႔ခ်စ္သည္ဟုေျပာျခင္းသည္ က်ေနာ္တို႔လူမ်ိဴး၏ဓ
ေလ့တြင္ ရည္းစားစကားေျပာသည္ဟု ေခၚသည္ကိုလည္း အေထြအထူးရွင္းျပစရာလိုမည္မ
ထင္ပါ။ အျခားလူမ်ိဴးမ်ားတြင္ ခ်စ္သည္ဆိုသည္မွာ ရည္းစားစကားေျပာရာတြင္မက အျခား
ေသာ မိဘနွင့္သားသမီး အမႀကီးနွင့္ေမာင္ေလး ဦးေလးနွင့္တူ ဆရာနွင့္တပည့္မ်ား သူငယ္
ခ်င္း အျခင္းျခင္းတြင္လည္း သံုးစြဲၾကေသာေၾကာင့္သာ တကူးတကရွင္းျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္က ထိုသူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးကို “ခ်စ္သည္”ဟုေျပာဆိုခ်ိန္မွာထိုေကာင္မေလးမ်က္
နွာေလးက အံ့ၾသၿပီးရွက္သြားသည္ ေနာက္စိတ္လည္းမဆိုးပါ တကယ္ကလည္း စိတ္ဆိုးမည္
ထင္လွ်င္လည္း က်ေနာ္ေျပာမည္မဟုတ္ပါ။ဇာတ္လမ္းအစက ဒီလိုပါ သူကစာကဗ်ာေလးမ်ား
ေရး၍က်ေနာ္က ဖတ္ေပးရပါသည္။ က်ေနာ္ေရးေသာ ဒိုင္ေၾကာင္မ်ား ကဗ်ာမ်ားကိုလည္းသူ
ကဖတ္ေပးပါသည္။သ႔ူစာမ်ားကို က်ေနာ္ကဖတ္ရန္အတြက္သူကလက္ဖက္ရည္တိုက္တတ္သ
လိုက်ေနာ့္စာမ်ားကို ဖတ္ရန္အတြက္လည္း က်ေနာ္ကလက္ဖက္ရည္တိုက္ရပါသည္။

သူ႔စာမ်ားကို က်ေနာ္ဖတ္ၿပီးတိုင္း ေကာင္း ေကာင္း မေကာင္းေကာင္း က်ေနာ္မႀကိဳက္သည့္အ
ထဲမွ အေကာင္းဆံုးကိုေရြးၿပီးေကာင္းေၾကာင္းလည္းေျပာတတ္ပါသည္။က်ေနာ့္စာမ်ားကိုလည္း
သူက ထိုသို႔ေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္က်ေနာ္တို႔ စာေရးဆရာႀကီး
မ်ားျဖစ္ရန္အားထုတ္ေနျခင္းျဖစ္၍ ကိုယ္ဘာသာေရး၍ ကိုယ့္ဘာသာမႀကိဳက္ေသာ စာကဗ်ာ
မ်ားကို အျခားကိုယ့္လို႔ သူငယ္ခ်င္းက ရွာႀကံ၍ေကာင္းသည္ဟုေျပာေသာအခါ ၀မ္းသာပါ
သည္။

က်ေနာ္တို႔နွစ္ေယာက္စလံုး မိသားစုနွင့္အေ၀းမွာေရာက္ရွိေနသျဖင့္ မိဘမ်ားကိုလည္းသတိယ
ေနမိပါသည္။သူကမိန္းကေလးျဖစ္ေပမဲ့ သတိယေၾကာင္းသိပ္မေျပာပါ။က်ေနာ္ကခဏခဏ
ေျပာတတ္ပါသည္။ ထိုေနရာတြင္ အျခားသူမ်ားကဲ့သို႔ မိန္းကေလးကေယာက္က်ားေလးထက္
စိတ္အားငယ္၍ ပိုသတိရတတ္သည္ဟုက်ေနာ္တရားေသမွတ္ယူမိေသာေၾကာင့္သာျဖစ္ပါမည္
သို႔မဟုတ္ သူကခံစားမႈကိုက်ေနာ့္လို လြယ္လြယ္ဖြင့္ေျပာေသာ ဓေလ့မရွိတာလည္းျဖစ္နိုင္ပါ
သည္။ သူမေျပာေသာမိသားစုအလြမ္းကို က်ေနာ္ေျပာေသာအခါတိုင္း သူကအားေပးရပါသည္
က်ေနာ္တို႔ နွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ အားႏြဲ႔သူမိန္းကေလး ဘာညာလာေျပာရင္ေတာ့ ထိုသူသည္
အဟားခံရမွာက်ိန္းေသပါသည္။

က်ေနာ္က ေနရာတကာမွာရန္ျဖစ္တတ္သူျဖစ္ၿပီး သူကရန္မျဖစ္တတ္သူပါ။သူကက်ေနာ့္လိုမခံ
ခ်င္တာနွင့္ ထမေျပာတတ္လို႔ ရန္မျဖစ္တာလည္းျဖစ္နိုင္ပါသည္။တခါတခါ သူေရးေသာစာမ်ား
တြင္ အျပင္၌သူစိတ္ဆိုးလိမ့္မည္မထင္ေသာ အေျခအေနမ်ားကို သူတကယ္စိတ္ဆိုးေနတတ္
တာကိုဖတ္ရေသာအခါ က်ေနာ္အံ့ၾသရပါသည္။ သူလည္းစိတ္ဆိုးတတ္ပါလားဟုသိရပါသည္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ရန္ျဖစ္တတ္ေသာက်ေနာ္နွင့္ ရန္မျဖစ္တတ္ေသာသူနွင့္ရန္တခါမွမျဖစ္ၾကပါ။ရန္
ဆိုသည္မွာလည္း တကူးတကျဖစ္စရာမလိုဟုလည္းက်ေနာ္ထင္ပါသည္။သူေရးေသာစာမ်ား
သည္ တခါတခါ ရယ္စရာမေကာင္းပဲရယ္လဲရယ္ရပါသည္။ဥပမာ သူ႔စိတ္ကူးထဲတြင္ရွိေသာသူ႔
ခ်စ္သူေကာင္ေလးမိ်ဴး က်ေနာ္တခါမွ အျပင္မွာမေတြ႔ဘူးပါ။ က်ေနာ့္ေလာက္သူငယ္ခ်င္းစံု
ေသာလိုင္းေပါင္းစံုေသာ သူနည္းပါသည္။သူစိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူသည္။က်ေနာ္တို႔ေယာက္
က်ားေလးမ်ားၾကားတြင္မရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္က်ေနာ္ရယ္ခ်င္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ရယ္လည္းရယ္ရပါ
သည္။ သူသည္ထို႔ေၾကာင့္ရည္းစားတခါမွမထားဘူးေသးေသာမိန္းကေလးျဖစ္ေၾကာင္းလည္း
က်ေနာ္သိသြားပါသည္။က်ေနာ္ရယ္ေသာအခါသူ “ဟိုငယ္ငယ္ကေရးထားတာ ခုမွနင့္ကိုျပတာ
ပါ ”လို႔အရွက္ေျပလည္းေျပာတတ္သည္။

က်ေနာ္ကသူအဲ့လိုရွက္တာကိုလည္း သနားပါသည္။ေနာက္သူ႔ေရွ႔တြင္ မရယ္မိေအာင္ဟန္
ေဆာင္ရပါသည္။ က်ေနာ္ကအတည္ေပါက္နွင့္ က်ေနာ္ၾကားဖူးေသာ စာေပအယူအဆမွာ“နင့္
ေရးဟန္က ဘာနဲ႔တူသည္ ဘယ္စာေရးဆရာမႀကီးရဲ့ငယ္ငယ္တုန္းကလက္ရာေတြနွင့္ဆင္၍
ခုအခ်ိန္မွာ ဒီလိုမ်ိဴးေရးသူေတြ မရွိေသးေၾကာင္းေရးဟန္ကအသစ္ျဖစ္ေၾကာင္း”ၾကံဖန္အားေပး
ရပါသည္။က်ေနာ္ေရးေသာ စာမ်ားကိုေတာ့ သူက က်ေနာ့္လို ပလီတီးေခ်က္ခ်က္မေျပာတတ္
လို႔ “ေကာင္းပါတယ္ ဆက္ေရးပါ နင့္ဟိုတခါေရးတာက ခုေလာက္မေကာင္းဘူး”ေလ။ဘာညာ
စသည္ျဖင့္အားေပးတတ္ပါသည္။က်ေနာ္ကလည္း အားေပးမွန္းသိေပမဲ့လည္းေက်နပ္ပါသည္။
သူကေတာ့တကယ္ေျပာတာလည္းျဖစ္ရင္ျဖစ္နိုင္ပါသည္။

တခါတုန္းက က်ေနာ္စာထဲမွာ က်ေနာ္က “က်ေနာ္အျဖစ္ခ်င္ဆံုးမွာနို႔သီးေဘာက္ဘက္နွင့္သား
သည္အေမ သားေပါက္ေလးေတြကို နို႔ရည္၀ေအာင္တိုက္ေကၽြးရင္းေက်နပ္ေနတဲ့အေမ” ျဖစ္
ခ်င္ေၾကာင္းေရးပါသည္။ က်ေနာ္မူးမူးနွင့္အေမ့ကို သတိယရင္းေရးထားခဲ့တာျဖစ္ပါသည္။သူ
ကအဲ့ဒီလိုမ်ိဴး ဖတ္ရတဲ့အခါၾကေတာ့ က်ေနာ့္ကို ခပ္တည္တည္ပဲေျပာပါသည္။“နင္အဲ့လိုအေမ
ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ဟယ္ နင္လိင္ေျပာင္းရမွာေပါ့ ”တဲ့ အဲ့ဒီအခါက်ေနာ္က ရွက္ရပါသည္။သူ႔အဲ့လို
ေျပာ၍ ေရွးလူႀကီးသူမမ်ားကေတာ့ ႀကိဳက္ခ်င္မွႀကိဳက္ပါမည္။က်ေနာ္ကေတာ့ႀကိဳက္ပါသည္။
သူနွင့္ က်ေနာ္ၾကားက ေယာက္က်ားေလးမို႔ မိန္းကေလးမို႔ ဆိုေသာစည္းကမ္းႀကီးက်ိဴးပဲ့သြား
၍ျဖစ္သည္။

က်ေနာ္နွင့္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးမွာ ပို၍ခင္လာပါသည္ သူစိတ္ထဲတခုခု ျဖစ္ေနလွ်င္သူ
ဘယ္ေလာက္ရယ္ေနေန က်ေနာ္မွန္းတတ္လာပါသည္။ ခုရက္ပိုင္းမ်ားအတြင္းသူတခုခုျဖစ္
ေနတာကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ဘာျဖစ္ေနသည္ကိုေတာ့လည္းက်ေနာ္မေျပာတတ္ပါ။က်ေနာ့္
လိုျဖစ္ဖူးသူမ်ားလည္းရွိမည္ထင္ပါသည္။သ႔ူစာမ်ားကို ေပးဖတ္တဲ့အခါေတာ့ သူစာမ်ားထဲမွာ
သူတခုခုျဖစ္ေနတာေတြကို ေပၚလြင္ေအာင္ေရးနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါလာပါသည္။က်ေနာ္ကသူ
တကယ္တခုခုျဖစ္ေနေၾကာင္းသိ၍ ေမးရင္ေတာ့ “နင္ကလည္းဟာ စိတ္ကူးယဥ္ေရးတာေတြ
ဟာ တကယ္မွတ္ေနတယ္” လို႔ေျပာပါသည္။ တကယ္က သူညာမေျပာတတ္ပါ။

အညိဳေရာင္ပိတ္စတစကိုတခုခု နက္ျပာေရာင္ပိတ္စတစကိုတခုခ ုစြန္းထင္းသြားလွ်င္စြန္းထင္း
သြားမွန္းမသိသာေပမဲ့ အျဖဴေရာင္ပိတ္စ သို႔မဟုတ္ ပန္းေရာင္နုနု ပိတ္စတခုေပၚကိုစြန္းထင္း
သြားလွ်င္ေတာ့ စြန္းထင္းသြားမွန္းသိသာပါသည္။ က်ေနာ္သူညာေနမွန္းသိတာ အဲ့လိုမ်ိဴးသိ
တာမို႔အဆန္းတက်ယ္ေတာ့လည္းမဟုတ္ပါ။ သူသည္အျဖဴေရာင္ပိတ္စေလးတစ သို႔မဟုတ္
ပန္းနုေရာင္ပိတ္စေလးလည္းျဖစ္ပါသည္။

သူတခုခုေတာ့ျဖစ္တာေသခ်ာသည္ ထိုတခုခုက က်ေနာ္နွင့္ေတာ့မသက္ဆိုင္၍ ထိုတခုခုသည္
သူမိသားစုအေရး သူအလုပ္ထဲက ကိစၥဟုသာေျပာပါသည္။ထိုအရာလည္းျဖစ္နိုင္ပါသည္။သူ
ေရးတဲ့စာေတြနွင့္ဆက္စပ္ၾကည့္ေသာအခါမွာေတာ့ သူအသည္းကြဲေနတာလည္းျဖစ္နိုင္ပါ
သည္။ သူ႔ကိုအသည္းကြဲေအာင္ သို႔မဟုတ္ တခုခုျဖစ္ေနေအာင္ သူမေပ်ာ္ရႊင္သြားေအာင္ ထို
တခုခုက တကူးတကလုပ္တာမ်ိဴးေတာ့လည္း ဟုတ္မည္မထင္ပါ။ က်ေနာ္နွင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား
က ထိုတခုခုႀကီးကို အေ၀းႀကီးသို႔ပစ္လႊင့္လိုက္ေစခ်င္သည္။ သူေပ်ာ္ရႊင္ေစရန္ တတ္သမွ်မွတ္
သမွ်ရယ္စရာမ်ားေျပာေသာ္လည္း သူရယ္ပါသည္ ရယ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပါသည္။

သူအသည္းကြဲရေအာင္ သူ႔မွာရည္းစားမရွိတာလည္း အားလံုးသိျပီးျဖစ္ပါသည္။သို႔ေသာ္လည္း
သူ႔ျဖစ္ေနေသာအေျခအေနအားလံုးမွာ အသည္းကြဲေနသူတေယာက္၏ လကၡဏာမ်ိဴးျဖစ္ေန
ျခင္းကထူးဆန္းေနပါသည္။က်ေနာ္က သူ႔လကၡဏာၾကည့္တတ္၍ ေျပာေသာလကၡဏာမ်ိဴးမ
ဟုတ္ပါ လကၡဏာတခါၾကည့္လွ်င္ ဥာဏ္ပူေဇာ္ခ ဘယ္ေလာက္ေပးရမည္ အထူးၾကည့္လွ်င္
ဘယ္ေလာက္ ဆိုတာမ်ိဴးလကၡဏာမဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္က အသည္းကြဲဘူး၍ က်ေနာ္ျဖစ္ခဲ့ျခင္း
မ်ားနွင့္တူေန၍သာျဖစ္ပါသည္။

သူထိုသို႔ျဖစ္ေနျခင္းကို က်ေနာ္သနားပါသည္ တကယ္သနားစရာေကာင္းမေကာင္းေတာ့က်
ေနာ္လည္းမသိပါ က်ေနာ္ကေတာ့သနားပါသည္ အလုပ္ပင္ပမ္းရသည့္ၾကားထဲတြင္ သူအဲ့လို
ျဖစ္ေနျခင္းကိုသနားေနပါသည္။သူကရယ္ရယ္ေမာေမာေနတတ္သူလဲျဖစ္၍ သူအဲ့လိုျဖစ္ေန
ေသာအခါ သူရယ္ေနတာလား ငိုခ်င္ေနတာလားက်ေနာ္မခြဲတတ္တာမ်ိဴးလည္းၾကံဳရပါသည္။
သူအဲ့လိုျဖစ္ေနျခင္းကိုလည္း သူဘာသာမႀကိဳက္ ဟုသူ႔စာမ်ားထဲတြင္လည္း ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းေရး
ထားပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ကအတင္းႀကီးကို ၀င္သနားေနျခင္းေတာ့မဟုတ္ပါ။သူကို
ကယ္ေၾကကြဲစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္သနားတာပါ။ အဲ့လိုသနားတာကိုလည္းသူကႀကိဳက္
မွာမဟုတ္္တာကေတာ့ေသခ်ာပါသည္။

ထိုတခုခုႀကီးကိုေတာ့ ထိုရက္ပိုင္းအတြင္း က်ေနာ္မသိပဲမုန္းေနမိပါသည္။က်ေနာ္႔သူငယ္ခ်င္း
ေလးကို စိတ္ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ေနျခင္း သို႔ လုပ္သလိုအေျခအေနမ်ိဴးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပါ။
ထိုတခုခုနွင့္က်ေနာ္နွင့္ရန္ညိဳးရန္စလည္းမရွိပါ။ထိုတခုခုကလည္းရွိမည္မထင္ပါ။က်ေနာ္သူ႔ကို
ခ်စ္သည္ဟုေျပာျဖစ္သြားေသာ နံနက္ခင္းေလးကို က်ေနာ္ေျပာျပပါဦးမယ္ တကယ္ကေျပာျပ
ခ်င္၍ေရးေနျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။

ထိုနံနက္ခင္းေလးမွာ သူနွင့္က်ေနာ္ေလွ်ာက္ေနၾကလမ္းကေလး၌လည္းျဖစ္ပါသည္။လမ္းေဘး
၀ဲယာမွာ စပါယ္ပန္းျခံဳကေလးမ်ားလည္းမရွိပါ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြင့္ေနေသာ ေနၾကာခင္းတခင္း
လည္းမရွိပါ။ စမ္းေခ်ာင္းေလးကို ျဖတ္ေဆာက္ထားေသာ တံတားေလးတခုကို လည္းေက်ာ္မ
သြားရပါ။ ရိုးရိုးနံနက္ခင္းေလးပဲျဖစ္ပါသည္။ ငွက္ကေလးမ်ားလည္း သူ႔ဘာသာအစာရွာထြက္
ေနၾကေသာနံနက္ခင္းေလးလဲျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္ညက ေရးလာေသာအခ်စ္ကဗ်ာတပုဒ္ကို သူ႔ကိုေပးဖတ္ေလ့ရွိသည့္အတိုင္းေပးဖတ္ပါ
သည္။ တေယာက္ေသာမိန္းကေလးကို က်ေနာ္ကခ်စ္ျမတ္နိုး၍ ေရးထားျခင္းလည္းမဟုတ္ပါ
အျခားသူမ်ားကဲ့သို႔ က်ေနာ္လည္းအခ်စ္အေၾကာင္းကိုေရးခ်င္းသာျဖစ္ပါသည္။သူကေတာ့သူ
ေရးလာေသာ ထိုတခုခုနွင့္ပတ္သက္ေသာ ခံစားရေသာစာကို ေပးဖတ္ပါသည္။ေနာက္ထံုးစံအ
ရမဟုတ္ပဲ သူေျပာေနၾက “နင့္စာေတြပိုေကာင္းလာတယ္ဟယ္” ကိုသူေျပာၿပီး က်ေနာ္လည္း
ေျပာေနၾက “ နင့္စာေတြဖတ္ရတာ စာေရးဆရာမႀကီးဘယ္သူထက္ေတာင္ေကာင္းေသးတယ္
ဟာ ခုဟာက အျခားသူေတြမဖတ္ရေသးလို႔ဟ ေရးသာေရးဟာ ဗင္းဆင့္ဗန္ဂိုး ေတာင္မွ ဘယ္
သူမွမႀကိဳက္တဲ့ သူပန္းခ်ီကားေတြေနာက္ သန္းခ်ီတန္သြားတာပဲ ဘယ္သူမႀကိဳက္ဘူးဆိုေပမဲ့
မေကာင္းဘူးလို႔မွ ေျပာလို႔မရတာ” ဘာညာက်ေနာ္ အားေပးရပါသည္။

သူက “ေအးဟာ ဟိုစကားပံုလို ဘုတ္ကက်ီးကိုေျမွာက္ က်ီးကဘုတ္ကိုေျမွာက္ေပါ”့ တဲ့ အဲ့လို
မွမေျမွာက္ရင္လည္း အျခားဘယ္သူကမွ လာအားေပးမွာမဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း ေသြး
ရိုးသားရိုးေျမွာက္သင့္တယ္ဟုပဲထင္ပါသည္။ က်ေနာ္က“ ဒါဆို ငါကဘုတ္ဟာ နင္ကက်ီး”
ဘုတ္ဆိုတာကို က်ေနာ္ခုခ်ိန္ထိမျမင္ဘူးေသးပါ က်ီးထက္ေတာ့လွမည္ ထင္ပါသည္။ငွက္တ
မ်ိဴးဆိုတာေလာက္ပဲသိပါသည္။ သူက“ ငါကအသားျဖဴတယ္ေလ ဘုတ္ ပဲျဖစ္မွာ” သူလဲ
ဘုတ္ကိုမျမင္ဘူးပါ။ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး က်ီး မျဖစ္ခ်င္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္က ဒါဆိုဒီလိုလုပ္မယ္ဟာ“ နင္က ဟသၤာလုပ္ ငါကေဒါင္းလုပ္မယ္” အဲ့ဒါဆိုတို႔နွစ္
လံုးမနာေတာ့ဘူး စကားပံုကိုျပင္လိုက္မယ္ “ဟသၤာကိုေဒါင္းေျမွာက္ ေဒါင္းကိုဟသၤာေျမွာက္”
လို႔ ေျပာေတာ့ ခါတိုင္းလို သူရယ္သံေလး ထိုနံနက္ခင္းေလး၌ျပန္ၾကားရသည္။ “နင္က ငါ့ကို
ကိုေဒါင္းလို႔ ေခၚ ငါကနင့္ကို မဟသၤာလို႔ေခၚမယ္” သူကေတာ့ဘာမွ မေျပာပါ။ သူအဲ့ဒီအခ်ိန္
တြင္ သူထိုတခုခု တစံုတရာကို ေမ့သြားပံုရပါသည္။ က်ေနာ္က သူ႔ကိုထိုကဲ့သို႔ တစံုတခုခု ကို
ေမ့သြားျပီး အရင္လို ျပန္ျဖစ္လာ ေစခ်င္ေနပါသည္။

သူနွင့္က်ေနာ္ ထိုနံနက္ခင္းေလး၌ က်ေနာ္တို႔လမ္းမခြဲမွီ က်ေနာ္ ကဗ်ာတပုဒ္ကို လက္ဖက္
ရည္ဆိုင္မွာပဲေရးလိုက္မိပါသည္။ထိုကဗ်ာမွာ

ဆု

မဟသၤာရယ္
ေလေျပအေသြးမွာမဟသၤာကိုလြမ္းပါတယ္
လေရာင္အသြဲ႔မွာမဟသၤာကိုလြမ္းပါတယ္မဟသၤာ
မဟသၤာခ်စ္ျခင္းမခ်စ္ျခင္းက က်ေနာ္နဲ႔မပတ္သက္ပဲ
မဟသၤာကိုခ်စ္ျခင္းသာ က်ေနာ္နဲ႔သက္ဆိုင္သြားမွာပါ.။

က်ေနာ္႔ပုခံုးေပၚကို
ႏူးညံ့မႈေတြထမ္းပိုးေစတာ
မဟသၤာကိုက်ေနာ္ခ်စ္တာလို႔ယံုၾကည္ပါတယ္မဟသၤာ။

က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္ဘယ္တုန္းကမွ
မမွားယြင္းခဲ့ပါဘူးမဟသၤာ
က်ေနာ့္ရင္ခြင္ကို က်ေနာ္ခ်ိဴးၿပီး
မဟသၤာတဲေလးကိုမိုးေပးခ်င္တာ အခ်စ္လို႔ေျပာၾကမယ္ဆို
က်ေနာ္မဟသၤာကိုခ်စ္ပါတယ္။

မဟသၤာလာေနၾကလမ္းေလးမွာ
မဟသၤာကို ဆယ္စုနွစ္တခုနီးပါး
မပ်က္မကြက္ ေစာင့္ဆိုင္းေနရမႈက
က်ေနာ့္ကို ဘယ္လိုမွရိုးမသြားေစပါဘူးမဟသၤာ။

က်ေနာ့္စမ္းေခ်ာင္းေလးကို မဟသၤာကိုခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔
ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ တိမ္တအုပ္အျဖစ္ဖန္ဆင္း
မဟသၤာရဲ့ ခင္တန္းေလးကိုအၿမဲစိမ္းလန္းေစခ်င္ပါတယ္မဟသၤာ။

မဟသၤာရယ္ လြမ္းဆြတ္ေနမႈသက္သက္သာ
က်ေနာ့္ရမဲ့ဆုဆိုရင္ေတာင္
အဲ့ဒီဆုအတြက္ က်ေနာ္တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူပါ
ခ်စ္ျခင္းကို က်ေနာ္ယံုခဲ့ပါတယ္
မဟသၤာရွိတဲ့ ကမၻာေျမပန္းေတြနဲ႔ေမႊးျမပါေစ။ ။

က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေလးကို ေပးလိုက္ပါသည္။ “မဟသၤာ မဟသၤာဖတ္ဖို႔ ရင္ထဲက ကဗ်ာပါ
မဟသၤာကို ခ်စ္ပါတယ္”

က်ေနာ္က က်ေနာ့္ခံစားခ်က္ကို သူတစံုတခုခုျဖစ္ေနစဥ္မွာ ဖြင့္ဟလိုက္သလိုမ်ိဴးျဖစ္သြားခဲ့
ျခင္းအတြက္ က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းပါ က်ေနာ္ကေရာ ဘာလို႔အဲ့လိုေျပာျဖစ္လိုက္တာလဲ က်
ေနာ္တကယ္ခ်စ္သြားလို႔ပဲျဖစ္မည္။သူတစံုတခုျဖစ္ေနစဥ္မွာ သူကိုေထြးေပြ႔လို၍လည္းျဖစ္မည္
ထင္သည္။နွစ္ခုစလံုးလည္းျဖစ္နိုင္ပါသည္။

သူကေရာ သူကေတာ ့တခါမွခ်စ္သည္ဟုမထင္ရပဲနွင့္ ရည္းစားစကားေျပာလာေသာက်ေနာ့္
ကို အံ့ၾသေနပါလိမ့္မည္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္၍လည္း စိတ္မဆိုးပါ။ သို႔ေသာ္တခုေတာ့ရွိပါသည္။ထို
တခုသည္ က်ေနာ္တို႔ နွစ္ေယာက္ကိုေ၀းသြားေစခဲ့သည္။ သူကို႔ ျပန္ခ်စ္နိုင္မနိုင္လည္းမေမးမိ
ပါ သူလည္းခ်စ္မည္မထင္ပါ (ေကာင္မေလးမ်ားက ခ်စ္လွ်င္သိသာသည္ဟု က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္
ထားပါသည္) သို႔ေသာ္ ထိုတခုခုသည္ ဘာမွန္းေတာ့ေသခ်ာမသိပါ။ သူခါတိုင္းလိုမေနသည္က
ေတာ့က်ိန္းေသသြားပါသည္။ သူခါတိုင္းလိုေနလွ်င္ သူက်ေနာ့္ကိုခ်စ္သည္ဟု က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္
မွာကို စိုးရိမ္ျခင္းလည္း ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ က်ေနာ္လည္းထိုသို႔ ခ်စ္သည္ေျပာခဲ့ျခင္းအတြက္တခါ
မွေနာင္တမရပါ။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔ ေ၀းသြားသည္ကေတာ့ေသခ်ာပါသည္။ က်ေနာ္မွားယြင္း
သည္ဆိုလွ်င္လည္း ထိုမွားယြင္းမႈမ်ားကို က်ေနာ္ေနာင္တရေလ့ရွိသူ မဟုတ္ပါ။

ထိုစာပုဒ္မ်ားကို ၀ထၳဳတိုတပုဒ္ဟုထင္ျမင္၍ က်ေနာ္စိတ္ကူးယဥ္ေရးသားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
၀ထၳဳမဟုတ္မွာလည္းစိုးပါသည္ ထိုေၾကာင့္ က်ေနာ္ “စိတ္ကူးယဥ္အခ်စ္၀ထၳဳ” ဟုအမည္ေပး
လိုက္ပါသည္။