သေဘာေကာင္းျခင္းသေဘာဆိုးျခင္းနွင့္ ပတ္သက္၍

သေဘာေကာင္းျခင္း သေဘာဆိုးျခင္းနွင့္ ပတ္သက္၍

က်ေနာ္ခုရက္ပိုင္းခဏခဏေတြးျဖစ္ေနတာရွိတယ္ဗ်ာ လူကနားေနရေတာ့ပိုေတြးမိေနတာ
လည္းျဖစ္မယ္ သေဘာေကာင္းတယ္ သေဘာေကာင္းတယ္ ဆိုတာ ဘာကိုေျပာေနတာလဲလို႔
ေပါ့ဗ်ာ သေဘာေကာင္းဖို႔ ဆိုတာ ေလ့က်င့္ေမြးျမဴအပ္တဲ့စိတ္ထား စိတ္ရင္းေကာင္းဖို႔ မေနာ
ေကာင္းဖို႔လိုတယ္ ေကာင္းတာလုပ္မွေကာင္းတာျဖစ္မယ္ စသည္ျဖင့္ေပါ့ က်ေနာ္ေတြးမိေန
တာလည္း အဲ့ဒါပါပဲ။

လူေတြမွာ သေဘာေကာင္းတယ္ ဆိုတာတကယ္ေကာရွိလို႔လား သေဘာေကာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ
ေကာင္းၿပီး သေဘာမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာမေကာင္းၾကတာ အေျခအေနနဲ႔ေကာဆိုင္ေနမလား
လို႔ က်ေနာ္ကိုက်ေနာ္မူတည္ၿပီးစဥ္းစားမိတာပါ။ အျခားသူေတြရဲ့စိတ္အေျခအေနကိုေတာ့က်
ေနာ္မသိပါဘူး။

တခ်ိဴ႔အခ်ိန္ေတြမွာသေဘာေကာင္းၿပီး တခ်ိဴ႔အခ်ိန္ေတြမွာသေဘာမေကာင္းတာ သေဘာဆိုး
တာလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မလားလို႔ပါ။ဥပမာေပါ့..က်ေနာ္႔မွာ ပိုက္ဆံ (၁၀၀) ရွိတယ္ဆိုပါစို႔
က်ေနာ္ (၁) က်ပ္ဖိုးကို လြယ္လြယ္ကူကူ သေဘာေကာင္းနိုင္ပါတယ္။ (၈၀)က်ပ္ဖိုး သေဘာ
ေကာင္းဖို႔ကေတာ့မလြယ္ကူေတာ့ပါ။ ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ္႔မွာ ပိုက္ဆံ (၂၀) က်ပ္ပဲရွိတယ္ဆိုပါ
ေတာ့( ၁) က်ပ္ဖိုးကို က်ေနာ္လြယ္လြယ္ကူကူ သေဘာေကာင္းႏူိင္ပါေတာ့မလား။

ေနာက္တခါ က်ေနာ္က က်ေနာ္ခ်စ္ရတဲ့သူကို က်ေနာ္မွာရွိတဲ့(၁၀၀)က်ပ္ဖိုးလံုးလြယ္လြယ္ကူ
ကူေကာင္းနိုင္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္႔ကိုယ္ က်ေနာ္ထင္တယ္ တကယ္လို႔ က်ေနာ္ခ်စ္ရတဲ့သူက
က်ေနာ္႔အေပၚ (၁)က်ပ္ဖိုးေလာက္ေတာင္ မေကာင္းေတာ့ဘူးလို႔ က်ေနာ္ထင္မိတဲ့အခါ က်
ေနာ္(၁၀၀)ဖိုးေကာင္းခဲ့တာေတြအတြက္ ယူက်ံဴးမရျဖစ္မွာပါ။ ဘာလို႔အဲ့လိုျဖစ္ရတာလဲ က်
ေနာ္ အစထဲက လြယ္လြယ္ကူကူ(၁၀၀)ဖိုး လံုးေကာင္းနိုင္တယ္ လို႔ထင္ျမင္ခဲ့ၿပီးမွ ေနာက္တ
ခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ဘာလို႔ယူက်ံဴးမရျဖစ္ရတာလည္း က်ေနာ္က(၁၀၀)ဖိုးေကာင္းခဲ့ခ်ိန္က က်ေနာ္
က (၁၀)ဖိုးေလာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုျပန္ေကာင္းေစခ်င္တာကို မရခဲ့လို႔လည္းျဖစ္မွာပါ။

အဲ့ဒါဆို က်ေနာ့္ရဲ့(၁၀၀)ဖိုးေကာင္းတယ္ဆိုတာေရာ မွန္ပါ့ဦးမလား အဲ့ဒီေကာင္းေနစဥ္ကာလ
အတြက္ကိုပဲ သေဘာေကာင္းတာရယ္လို႔ မသတ္မွတ္နိုင္ဘူးလား။ ေနာက္(၁၀၀)က်ပ္က်ေနာ့္
ဆီမွာရွိေနစဥ္မွာ (၁)က်ပ္ဖိုးလြယ္လြယ္ကူကူေကာင္းနိုင္တာ ကိုေရာ အထင္ႀကီးစရာေလးစား
အားက်စရာေကာင္းပါ့မလား။ (၁)က်ပ္ထဲပဲပိုင္ဆိုင္သူက(၁)က်ပ္ဖိုး ကိုလြယ္လြယ္ကူကူေပး
နိုင္တဲ့ စိတ္ေကာင္းသေဘာေကာင္းဟာ (၁၀၀)က်ပ္ဖိုးရွိလို႔ (၁)က်ပ္ဖိုးလြယ္လြယ္ကူကူးေပး
နိုင္တဲ့သူထက္ ပိုမစြန္႔လႊတ္ရဘူးလား ပိုေကာင္းတာမဟုတ္ဘူးလား။

သေဘာေကာင္းတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ေတြးမိေနတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ေတြေမွ်ာ္တလင့္လင့္နဲ႔သ
ေဘာေကာင္းမိေနၾကသလား ျပန္ေတြးမိတာပါ။က်ေနာ္႔အေပၚမွာ သေဘာေကာင္းသူေတြက
ေရာ ဘာလို႔သေဘာေကာင္းခဲ့ၾကၿပီး ဘယ္အခ်ိန္မွာသေဘာမေကာင္းၾကေတာ့မွာလည္းဲ
ေတြးေနမိတယ္။သေဘာေကာင္းတယ္ဆိုတာေရာအမွန္တရားလား အေျခအေနတခုေပၚမွာ
ျဖစ္ေပၚလာတာလား။

က်ေနာ္တို႔ေတြ အသက္ရွင္သန္ေနစဥ္မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကို ကိုယ့္မိသား
စုကို တတ္နိုင္သမွ်ေတာ့ ေကာင္းက်ိဴးေဆာင္ၾကရမွာပါ။ ဒီလိုေကာင္းက်ိဴးေဆာင္တာကို
ေတာင္ျဖဴစင္တဲ့ေကာင္းက်ိဴးေဆာင္မႈေရာျဖစ္ပါ့မလား။ လူတဖက္သားနစ္နာေအာင္လုပ္ခဲ့
ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ခဲ့မွ အသက္ရွည္ရပ္တည္ရတဲ့ ေကာင္းက်ိဴးေဆာင္ရတယ္ဆိုရင္ေကာက်
ေနာ္တို႔ ဘ၀အဓိပါယ္က ျပည္စံုပါ့မလား။ ကုသိုလ္တပဲ ငရဲတပိႆာ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေကာ အဲဒီ
ေကာင္းမႈက အဓိပါယ္ရွိပါ့ဦးမလား။

တခါတုန္းက က်ေနာ္႔ကို ပံုေျပာေကာင္းတဲ့အကို ေျပာျပခဲ့တဲ့ပံုျပင္ေလးလို “ကံေကာင္းလို႔ေလ
ယာဥ္ပ်ံအလကားစီးရ ကံဆိုးေတာ့ေလယာဥ္ပ်ံပ်က္က် ကံေကာင္းေတာ့ေလထီးရ ကံဆိုး
ေတာ့ေလထီးကမပြင့္ ကံေကာင္းေတာ့ေကာက္ရိုးပံုေပၚက် ကံဆိုးေတာ့ေကာက္ရိုးပံုေပၚက
ေျမြကိုက္ ကံေကာင္းေတာ့ ေဆးခန္းကဆရာမေလးနဲ႔ေတြ႔ ကံဆိုးေတာ့ အသည္းကဲြ” တဲ့က်
ေနာ္တို႔ေတြရဲ့ ကံေကာင္းတယ္ဆိုးတယ္ဆိုတာက ကို ပလံုးပေထြးနဲ႔ ဘယ္ဟာက တကယ္ကံ
ေကာင္းတာလို႔ေျပာလို႔မရပဲ အေျခအေနတခုမွာ အမွန္ျဖစ္ေနတာလို႔ က်ေနာ္ေတြးေနမိတယ္။
မွားရင္လည္းမွားမွာပါ ေနာက္တခ်ိန္က်ရင္မွန္ရင္လည္းမွန္လာမွာ။

က်ေနာ္တို႔ျပဳခဲ့ၾကတဲ့ကံေတြကိုက ေကာင္းတယ္ထင္ ေကာင္းတာလုပ္တယ္ဆိုၿပီး မွားယြင္းခဲ့
သမွ် ျပန္ျဖစ္ေနၾကရတာပဲလားမသိပါဘူး က်ေနာ္ကေတာ့ ေကာင္းမႈေတြကို သံသယရွိေနခဲ့
ၿပီလား ဒီလိုသံသယရွိတာကိုက မေကာင္းမႈလား။ တခါတေလမွာေကာင္းမႈေတြကို လုပ္ေန
တယ္လို႔ထင္ေနရင္းက အျခားသူေတြက ငါ့လိုေကာင္းမႈမလုပ္နိုင္ဘူး ငါတို႔ေဂါပက အဖြဲ႔ ငါတို႔
ပါတီ ငါတို႔တပ္မေတာ္ ငါတို႔ ဆြမ္းေလာင္းအသင္း ငါတို႔ေက်ာင္း လိုေကာင္းမႈမလုပ္နိုင္တဲ့သူ
ေတြလို႔ အထင္ေသးအျမင္ေသးျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေရာ ေကာင္းမႈနဲ႔ေရာေထြးေနတဲ့ မေကာင္းမႈျပန္
ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ။

က်ေနာ္အရင္တုန္းက “အကုသိုလ္ ဥပဒါန္ ကုသိုလ္ဥပဒါန္ မေကာင္းမႈကိုစြဲလန္းျခင္း ေကာင္း
မႈကိုစြဲလန္းျခင္း မရွိၾကကုန္လင့္” ဆိုတဲ့စကားကို လက္မခံနိုင္ခဲ့ပါ မေကာင္းမႈကိုစြဲလန္းတာ
မေကာင္းဘူးဆိုတာေတာ့လက္ခံနိုင္ပါတယ္ ေကာင္းမႈကိုစြဲလန္းတာကိုေတာ့မေကာင္းဘူးဆို
တာကိုလက္မခံႏူိင္ပါ။ ခုေတာ့က်ေနာ္နည္းနည္းသေဘာေပါက္လာခဲ့ပါၿပီ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းတာကေတာ့လုပ္သင့္တဲ့ကိစၥပါပဲ ကိစၥဆိုးမဟုတ္ပါ။ အေျခအေနအခ်ိန္
အခါအရ ေကာင္းၾကတာလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္တာပါပဲ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္မဂၤလာျဖစ္ထြန္း
ေစတယ္ဆို လုပ္ေကာင္းေနမွာ လုပ္ေနၾကရဦးမွာပါ။ ဘယ္သူလုပ္လုပ္မလုပ္လုပ္ ကိုယ္ေတာ့
လုပ္ေနသင့္တယ္ လို႔လည္းထင္ပါတယ္။ စြဲလန္းမႈမျဖစ္ေအာင္ေတာ့ သတိထားရေတာ့မွာပါ။
က်ေနာ္႔သူငယ္ခ်င္း ကဗ်ာဆရာမိုးျမင့္ခ်ိဴေျပာသလို ကိုခ်စ္ေဖရယ္ “လူတာ လူေလာက္ပဲမွန္ခဲ့
ၿပီး လူလိုပဲမွားခဲ့မွာပါ” တဲ့ ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ခြင့္လႊတ္လို႔ရသလို အျခားသူ
ေတြကိုလည္း ခြင့္လႊတ္ခ်င္ပါတယ္ ခြင့္လႊတ္သင့္တယ္လို႔လည္းျမင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့က်
ေနာ္ ရင္ထဲက ဒါဏ္ရာနက္နက္ေတြကိုေတာ့ မဖံုးဖိနိုင္ မေက်ေအးနိုင္ေသးဘူးလည္းျဖစ္ေနရ
ပါတယ္။က်ေနာ့္ကို အျခားသူေတြက ခြင့္မလႊတ္နိုင္သလို။

ခုခြင့္မလြႊတ္နိုင္ေသးရင္လည္း တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ခြင့္လႊတ္နိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ အရာရာအားလံုး
အခ်ိန္ေတြက ကုစားေပးခဲ့တာခ်ည္းပါ ျမတ္စြာဘုရား အႀကိမ္ႀကိမ္ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ေနာက္ဆံုး
ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ “သေဗၺသခၤါရာ အနိစၥ၀တ သခၤါရာ အပၼမာေဒထ သမၼေဒထ” စကားကိုပဲ က်
ေနာ္ နားလည္သေဘာေပါက္ခ်င္ေနမိပါေတာ့တယ္။

အားလံုးရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ