ကိုခ်စ္ေဖ နဲ႔ ေဆးရုံေဆးခန္း
ကိုခ်စ္ေဖနဲ႔ေဆးရုံ ကိုေရးမယ္ဆိုေတာ့ တမ်ိဴးမထင္ၾကနဲ႔ေနာ္ ကိုခ်စ္ေဖေသာက္ဖူးခဲ့ ပတ္သက္ခဲ့ဘူးခဲ့ ထိုးခဲ့ဖူးတဲ့ ေဆာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေဆးရုံ
ေဆးခန္း ေဆး၀ါး ေတြနဲ႔ပတ္သက္တာေတြ ေဆးရုံနဲ႔ထိေတြဆက္ဆံခဲ့ရ ခံစားရတာေတြကို (သူနာျပဳဆရာမေလးတေယာက္အေၾကာင္း
လည္းပါေပါ့) စဥ္းစားမိသေလာက္ အကုန္ျပန္ေရးခ်င္တာပါ အားလံုးသူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔စကားစျမည္ေျပာတဲ့သေဘာပါ.
မၾကာေသးခင္ကပဲ ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔ကေန စက္တင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔အထိေဆးရုံတက္လိုက္ရေသးေတာ့ ေဆးရုံနဲ႔ပတ္သက္တာ
ေတြကို ငယ္ငယ္ေလးထဲကစၿပီးေျပာခ်င္ေနလို႔.စကားမ်ားလိုက္တာလို႔ေျပာၾကမလားပဲ ဟီး တကယ္ကလည္းမ်ားပါတယ္
ကိုခ်စ္ေဖေတာ့ဗ်ာ ဘေလာ့ႀကီးကိုရထဲက ေမ်ာက္အံုးသီးရသလိုျဖစ္ေနတာ ခြဲလည္းမစားတတ္ ခြဲၿပီးမွစားရမယ္ဆိုတာလည္း
သိေတာ့ အခက္ေတြ႔သလို တခ်ိဴ႔ဟာေတြကိုမလုပ္တတ္ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးတဲ့သူကအလြန္အလုပ္လုပ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ကိုခ်စ္ေဖ
မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ေရးခ်င္တုိင္း သြားၿပီးပူဆာလို႔ဘယ္ေကာင္းမလဲဗ်ာ တခ်ိဴ႔ဟာေတြ အဆင္မေျပတာေတြရွိရင္သည္းခံေပးၾကပါဦးေနာ္
ကြန္ျပဴတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကိုခ်စ္ေဖက ကြန္ျပဴတာဆိုတာ စာရိုက္လို႔ရတဲ့ တယ္လီေဗးရွင္းအေသးစားေလးလို႔ပဲထင္တာမ်က္နွာျဖဴေတ
ြရဲ့စာလည္းသိပ္မတတ္ေတာ့ သူမ်ားလိုစာဖတ္ၿပီးလည္း မလုပ္တတ္ေတာ့ ေခြးေလးကိုေရထဲကိုပစ္ခ်လိုက္သလို ေရထဲမွာေပၚေအာင္သာ
ကူးတတ္တာေလ အဲေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ႔ကိုခ်စ္ေဖလည္း ေမ်ာက္ျဖစ္လိုက္ေခြးျဖစ္လိုက္ျဖစ္ၿပီ။
ကဲေျပာေတာ့မယ္ စျပီ စျပီဆိုေတာ့ ဘယ္ကစရပါလိမ့္(ေဟာ.ေပရွည္ျပန္ၿပီ)ဒီလိုဗ်ာ ပထမဆံုးေဆးရုံနဲ႔ကိုခ်စ္ေဖပတ္သက္တာ
ေျပာရရင္ ကိုခ်စ္ေဖကို ကိုခ်စ္ေဖ ေမေမက ျမစ္၀ကၽြမ္း
ေပၚရဲ့ေတာျမိဳ့ေလးတျမိဳ့ရဲ့ေဆးရုံမွာ ေမြးတာေလ ကိုခ်စ္ေဖကိုေမြးေတာ့ ကိုခ်စ္ေဖ ေဖေဖက အလုပ္နဲ႔ခရီးထြက္ေနရတယ္တဲ့ ကိုခ်စ္ေဖေမေမက
ေမြးဖြားဖို႔ ဗိုက္နာလာေတာ့ လမ္းထိပ္က အသိဆိုက္ကားကိုေခၚၿပီးေဆးရုံကို သူ႔ဘာသာသြားတာတဲ့ ေနာက္ကေန အဖြားတို႔ကသိေတာ့
မွေဆးရုံကိုလိုက္လာရတာတဲ့ အေမကအဲ့လိုမ်ိဴး အဲ့ဒီေန႔ု စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ စေနေန႔မြန္းလြဲ ၂နာရီ ၃၅ မီးနစ္မွာမွာ ကိုခ်စ္ေဖကို ေမြးတာ
တဲ့ ခုနွစ္ကေတာ့ ၁၉၆၄ ခုနွစ္ေပါ့ ကိုခ်စ္ေဖေဆးရုံေဆးခန္းနဲ႔ စပတ္သက္ရတာ အေမ ကိုခ်စ္ေဖကိုကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားထဲက ေဆးခန္း
ျပတာေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲေနာ္.ကိုခ်စ္ေဖအေဖကသားေလးလိုခ်င္တာတဲ့ သားေလးေမြးေတာ့ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဆိုပဲ.
ဒီမွာတင္ အေဖကိုအဖိုးက ေခၚေျပာေတာ့တာတဲ့ ကိုခ်စ္ေဖကိုေမေမကေမြးျပီးရက္ပိုင္းအတြင္း ေဖေဖကေရာက္လာ ေရာက္လာ
ေရာက္လာတာနဲ႔ အဖိုးက “တင္၀င္းကို သူသားကိုၾကည့္ၿပီးရင္ ငါ့ဆီလႊတ္လိုက္”လို႔မွာထားတာ မွာထားတာဆိုေတာ့ အေဖကသြားေတြ႔ရ
တာေပါ့ အလုပ္လုပ္တာကလည္း အဖိုးသေဘၤာမွာစာေရးေလးလုပ္ရတာဆိုေတာ့ လုပ္ငန္းအရသတင္းပို႔ရေသးတာဆိုေတာ့ ဒါအထူးေခၚ
တာပဲေပါ့ အေဖကသြားတာေပါ့ ၾကားထဲမွာျဖတ္ေျပာရဦးမယ္ အေဖက အဖိုးရဲ့သားအႀကီးဆံုးေလ အဖိုးကတရုတ္လူမ်ိးကျပား(တရုတ္တ
မတ္သား) အဖိုးရဲ့အေဖက တရုတ္ဗမာကျပား(တရုတ္ငါးမူးသား)ကုန္စံုဆိုင္တရုတ္မ်ိဴးရိုးဗ်ာဗမာျပည္မွာအေျခခ်ေနထိုင္လာတာၾကာပီ
ေလ ေသြးအရသာ တရုတ္ဗမာ တကယ္က တရုတ္နွစ္မကူးတဲ့တရုတ္ေတြေပါ့ ထားပါေတာ့ေနာ္ အေဖသြားေတြ႔ေတာ့ အဖိုးက “ေဟ့
ေကာင္တင္၀င္း မင္းသားကိုေတြ႔ျပီးျပီေပါ”့ လုိ႔ေမးတယ္ “ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ ဘာေန႔သားလဲ စေနေန႔ေမြးတာပါေဖေဖ ေအာ္ေအာ္.သားဦးစေနေပါ ့ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ ေအးဒါဆို မင္းလိုပဲေပါ့ သားဦးစေန ေအး မင္းကိုျပန္နွိပ္စက္မဲ့ေကာင္ ေမြးလာျပီလို႔ သေဘာထားတဲ့ ”
အေဖကမိန္းမ မရခင္ကဆိုးတယ္ဆိုပဲ စေနသားလဲစေနသားတဲ့(ဘာမွန္းလဲမသိပါဘူးဗ်ာ သားဦးစေနေမြးေတြကိုအဲ့လိုေျပာၾကတာပဲ)
အေဖက က်ေနာ့္ကိုစိတ္ဆိုးရင္ အျမဲေျပာတယ္ “ငါ့ေဖေဖကငါ့ကို မင္းကိုေမြးျပီးခါစ ငါ့ကိုအဲ့လိုေခၚေျပာတာ ခုငါမင္းနဲ႔က်မွ ေဖေဖေျပာတာ
မွန္ၿပီဆိုတာသိျပီတဲ့ ေအး..မင္းလည္းငါ့၀ဋ္မလည္ေစနဲ႔” တဲ့ (ဟီး..၀ဋ္ကေတာ့အေတာ္လည္ခ်င္တာ ခုထိမလည္ေသးဘူးကိုခ်စ္ေဖက က
ေလးမွမရွိေသးတာ မိန္းမမရွိဘူးေျပာရင္ ေၾကာ္ျငာ၀င္တယ္အေျပာခံရဦးမယ္) ကိုခ်စ္ေဖကလည္းသိပ္မဆိုးပါဘူး (၈) တန္းေက်ာင္းသား
ဘ၀မွာ ရန္ျဖစ္တာ ဒါးနဲ႔ထိုးလို႔တဲ့ ေက်ာင္းထုတ္ခံရတယ္ ေနာက္ထပ္ေျပာင္းတဲ့ေက်ာင္းမွာလည္း ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးကိုခံေျပာလို႔ ေက်ာင္းက တခါအထုတ္ခံရတယ္ မိဘေတြ ဆရာေတြလိုက္အာမခံလို႔ ဆယ္တန္းေလးေျဖခြင့္ရတာ လူက(၁၈)နွစ္မျပည့္ေသးဘူး ေဆး
လိပ္ ထန္းရည္ အရက္ ေဆးေျခာက္ အကုန္တတ္ေနၿပီေလ သိပ္မဆိုးေသးဘူး.ဟဲ.အသက္(၂၅)ထဲ၀င္ျပီးမၾကာေသး ေထာင္၀င္စာလိုက္
ေတြ႔ရၿပီ အဲ့ဒီေတာ့က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္ကေတာ့အေဖ့ကို ဆိုးတယ္တခါမွမထင္ပါဘူး
တခုပဲ အဖိုးတို႔က အေဖကိုမိန္းမေပးစားဖို႔ စီစဥ္ေနတုန္းမွာ အေဖက အဖြား
ကိုေျပာျပီး အေမ့ကိုခိုးေျပးတာတဲ့ ဒါလည္းဆိုးတာမွမဟုတ္တာဗ်ာ အဖြားကေစာင့္ခိုင္းတာပဲရွိတာ အဖိုးကအေတာ္စိတ္ဆိုးသတဲ့ဗ်ာ
ဘာလို႔ဆိုေတာ့ အေမက ကရင္မေလးမို႔လိုတဲ့ ကဲဗ်ာ အဖိုးက ဗမာမေလးနဲ႔အိမ္ေထာင္ခ်ေပးမလို႔တဲ့ ကရင္မေလးကိုခိုးေျပးေတာ့ သူအစ
က သေဘာမတူဘူးတဲ့ လူမ်ိဴးမတူ စရိုက္မတူဘူးေပါ့ ေနာက္ေတာသူမေလးေပါ့ တကယ္ကအေမကရြာကေန ျပည္တြင္းစစ္အတြင္းရြာ
မွာေနရတာအခက္အခဲရွိေတာ့ ျမိဳ့ကိုတက္စာသင္ရင္း စစ္ကိုေရွာင္ရတာေပါ့ဗ်ာ အဲ့ဒီမွာ အေဖနဲ႔ေတြ႔တာ ေနာက္အေမက ၁၉ နွစ္ အေဖ
က ၂၂ နွစ္နဲ႔အိမ္ေထာင္က်ၾကတာ အေမက ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ပိုးကရင္ ကရင္လိုမြတ္ေနေအာင္ေျပာတတ္တာ စေကာကရင္လိုလည္းတတ္
တယ္ အေမ့ရဲ့အေဖအဖိုးက တရုတ္ျပည္ၾကီးကလာ အလုပ္လုပ္တဲ့ တရုတ္စစ္စစ္ အဖြားက ကရင္စစ္စစ္ အေမက ကရင္တရုတ္တ၀က္စီ
ကျပား ခက္တာက တရုတ္ျပည္ကလာတဲ့အဖိုးကလည္း ငါျမန္မာျပည္မွာေနေတာ့မွာ ငါျမန္မာပဲဆိုျပီးနွစ္ပါမကူးေတာ့တာ ကရင္လိုသာ
အဖိုးက နည္းနည္းပါးပါးေျပာတာ တရုတ္လိုဆိုလံုး၀မေျပာေတာ့ဘူး အဲ့ဒီေတာ့အေမတို႔က လူကသာကရင္တရုတ္ဗ်ာ ကရင္ယဥ္ေက်းမႈ
နဲ႔ၾကီးရေတာ့ကရင္မေလးပဲေပါ့ (ဟီး.စကားခ်ပ္.မေသာင္းညြန္႔ကဘာလူမ်ိဴးလည္းမေမးေတာ့နဲ႔ေနာ္)
သိၾကတဲ့အတိုင္းဗ်ာ ဘီအိုင္ေအျပန္အ၀င္မွာ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚမွာ ကရင္ဗမာထိကရုန္းျဖစ္ၾကေသးတာ ကရင္ရြာေတြကို ဗမာေတြက
မီးရႈိ႔ဖ်က္ ဗမာရြာေတြကိုကရင္ေတြကမီးရႈိ႔ဖ်က္ ေနာက္မွမနည္းၾကီးေျပလည္ေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္*တို႔နဲ႔ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေစာဘဦးၾကီးတို႔နဲ႔
ညွိျပီးေျပလည္ေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကရတာေလ အဲ့ဒီေတာ့ ကရင္ဗမာက သိပ္ေသြးမစည္းေသးဘူး ေသြးမစည္းဘူးသာဆိုတယ္ အတူေနၾကတာ
ဗ် ထိကရုန္းေတြျဖစ္ၾကေတာ့ ဗမာရြာေလးေတြကိုကရင္ေတြကေစာင့္ေရွာက္ ကရင္ရြာေလးေတြကိုဗမာေတြကေစာင့္ေရွာက္ အဲ့လိုေနခဲ့
ၾကတာ တေျမထဲတနယ္ထဲ လယ္ထဲေခ်ာင္းထဲ ကစင္းတင္လုပ္ျပီးေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနလာခဲ့ၾကတဲ့သူေတြပါ အဲ့လိုေတြျဖစ္ျပီးမွ လူမ်ိဴး
ေရးအစြန္းေရာက္သမားေတြေျမွာက္ပင့္ ၀ါဒျဖန္႔တာကစၿပီး ဗမာဆိုတာလူလည္လူရႈပ္ေတြ ကရင္ဆိုတာငနုံေတြ ရိုင္းစိုင္းတယ္အဲ့လိုျဖစ္
လာတာဗ်ာအဲ့လုိ အေမက ငါငယ္ငယ္တုန္းက “ဗမာဆုိဘယ္ေတာ့မွမယူဘူး”လို႔ဆံုးျဖတ္ထားတာတဲ့ ေနာက္ေတာ့ဗမာထဲမွာလဲ လူေကာင္း
ေတြလူရိုးေတြရွိတယ္ ကရင္ထဲမွာလည္းဆိုးတဲ့သူေတြရွိတာပဲလို႔ သူလက္ခံလာတာတဲ့ အေမကအထက္တန္းထိေက်ာင္းေနခဲ့ရလို႔လည္း
ျဖစ္မယ္ဗ်ာ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ကိုခ်စ္ေဖကေတာ့ ကရင္ဗမာခ်စ္ၾကည္ေရးျမိဳ့ေလးမွာေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့ရတာကို ဂုဏ္ယူပါတယ္ ကိုခ်စ္ေဖ
တို႔ျမိဳ့ေလးမွာ ေက်းရြာအုပ္စု(၁၁၅)အုပ္စု ျမိဳ့ေပၚရပ္ကြက္(၁၀)ရပ္ကြက္ရွိပါတယ္ ေက်းရြာအုပ္စု(၆၅)အုပ္စုက ကရင္စကားေျပာတဲ့ရြာေတြ
ပါ ျမိဳ့ေပၚရပ္ကြက္(၄)ရပ္ကြက္က ကရင္လူမ်ိဴးေတြေနထိုင္တာပါ ကရင္နဲ႔ဗမာနဲ႔ေက်းရြာတခုထဲ အပိုင္းလိုက္ေနထိုင္ၾကတာလဲရွိပါတယ္
ဗမာလူမ်ိဴးေတြကေခ်ာင္း၀ ကရင္လူမ်ိဴးေတြက ေခ်ာင္းဖ်ား အဲ့လိုေနထိုင္ၾကတာလဲရွိပါတယ္ အဲ့တာေတြကက်ေနာ္ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ ျမိဳ့ေလး က်ေနာ္က “ကရင္ဗမာခ်စ္ၾကည္ေရးျမိဳ့ေလး” လို႔နာမည္ေပးထားတယ္ အထကေက်ာင္း(၆) ေက်ာင္းမွာ အထက(၂)အထက(၃)
အထက(၄) အလက(၃) အဲ့ဒီေက်ာင္းေတြက ကရင္လူမ်ိဴးရပ္ကြက္ေတြမွာ အထက(၆)မွာလည္းတ၀က္ေလာက္ အဲ့လိုေနၾကတာဗ်ာ
အဲ့ဒီလိုျမိဳ့ေလးမွာ ကိုခ်စ္ေဖေဆးရုံနဲ႔စတင္ထိေတြ႔ခဲ့ရတာ ေမြးဖြားခဲ့တာအဲ့ဒီလိုဗ်ာ.ဟဲဟဲေပရွည္သြားတာ.
ကိုခ်စ္ေဖတကယ္ေျပာခ်င္တာက ကိုခ်စ္ေဖနဲ႔ေဆးရုံ ဟီး.ေလွ်ာက္ေျပာတာစံုေနတာပဲ.ကိုခ်စ္ေဖသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့သိ
မယ္ ကိုခ်စ္ေဖက အေျမွာက္အပင့္တကယ္ႀကိဳက္တာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ကိုခ်စ္ေဖကို ဘေလာ့ေရးဖို႔အားေပးတယ္ ေနာက္တ
ေယာက္ကလည္းစာေရးခိုင္းတယ္ ေနာက္ေတာ့ေနာက္တေယာက္က တကယ္ထေရးတယ္ အဲ့ဒီေတာ့ကိုခ်စ္ေဖလည္းေရးဖို႔ဗ်ာစိတ္ထဲ
ေပၚလာတာ ကိုခ်စ္ေဖေရးခ်င္ရာေတြကို ဖတ္မဲ့သူမရွိမွာ ေနာက္ဘယ္မဂၢဇင္း ဘယ္စာေစာင္ကမွလည္းစိတ္၀င္စားမွာမဟုတ္ေတာ့ ခုလို
ဘေလာ့မွာေရးခ်င္ရာေရးဖို႔ စိတ္ကူးကလည္းေပၚလာတာ ေနာက္ကိုယ္ခ်စ္ေဖကလည္း သူမ်ားေတြလိုရင္ပြင့္ခ်င္တာေပါ့ေနာ္.ေနာက္ကူ
ညီေပးမဲ့သူကလည္း ကူညီေပးမယ္ဆိုေတာ့ “ကိုခ်စ္ေဖ၏မွတ္တမ္းၾကီး” ေပၚလာတာ မေတာ္တဆဖတ္မိရင္လည္းခြင့္လႊတ္ၾကပါေတာ့
ကိုခ်စ္ေဖကအဲ့လိုအေျမွာက္နည္းနည္းမွမခံဘူး ငယ္ငယ္တုန္းက ေဆးခန္းသြားရလို႔ေဆးထိုးရရင္ အပ္ျမင္တာနဲ႔ေအာ္
ေနတာမရပ္ေတာ့ဘူးတဲ့ အဲ့ဒါေမေမက “ငါ့သားကမေၾကာက္ဘူး သတၱိရွိတယ္ ဗႏၶဳလသတၱိ ေဟာေဆးထိုးရင္ တြန္႔ေတာင္မတြန္႔ဘူး နာ
လည္းမနာတတ္ဘူး” ဆို လံုး၀မငိုေတာ့ဘူးတဲ့ေအာင့္ခံတာတဲ့ ဗႏၶဳလသတၱိဆိုတာလည္း ဘာမွန္းသိတာလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႔ အဲ့လို ဟီး “လာ
မေျမွာက္ၾကနဲ႔ေနာ္” တကယ္က ကိုခ်စ္ေဖညီမေလးက ဘာမွမေၾကာက္တတ္တာ ကိုခ်စ္ေဖက အကုန္ေၾကာက္တတ္တယ္ ငယ္ငယ္တုန္း
ကလူႀကီးေတြသရဲအေၾကာင္းေျပာရင္ ကိုခ်စ္ေဖ၀ိုင္းထဲကို ၀င္တိုးထိုင္တာ ၀ိုင္းလည္ေခါင္ေရာက္ေရာ အဲ့လိုသတၱိ အျပင္ဖက္ကိုလည္း
မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး ဒါကေတာ့ကိုခ်စ္ေဖ စမွတ္မိတဲ့ ေဆးခန္းသြားရတဲ့အေတြ႔အၾကံဳပါ
ေနာက္ကိုခ်စ္ေဖ ေဆးရုံကိုသြားရတာကို မွတ္မိေနေသးတဲ့ ေနာက္အေတြ႔အၾကံဳက ညီမေလးကိုေမြးတုန္းက မေမြးခင္က
လည္းနည္းနည္းမွတ္မိတယ္ ေမေမက “ညီေလးယူမလား ညီမေလးယူမလား”ဆို “ညီမေလး ညီမေလး” ပဲ တကယ္ေမြးလာေတာ့လည္း
ညီမေလး၊ ေမေမက ညီမေလးကိုေမြးဖို႔ေဆးရုံသြားေတာ့ က်ေနာ္ကအိပ္ေပ်ာ္ေနတာ အမၾကီး၀မ္းကြဲေတြနဲ႔ အေဒၚနဲ႔ထားခဲ့တာေလ ေနာက္
မနက္ က်ေနာ္နိုးလာေတာ့မွ ညီမေလးေမြးေၾကာင္းေျပာျပတာ က်ေနာ္ကိုလည္းေဆးရုံကိုေခၚသြားတာ ေဆးရုံမွာညီမေလးကိုအႏွီးေလး
နဲ႔ထုတ္ထားတာ ပုခက္ေလးထဲမွာအိပ္ေနတာ အဲ့ဒီတုန္းကလည္း အေဖကမရွိ ခရီးသြားေနတာပဲ ညီမေလးကို အေဖနဲ႔တူတယ္ေျပာေတာ့
က်ေနာ္ကၾကည့္တာ ဘယ္လိုမွမၾကည့္တတ္ဘူး ဒါေပမဲ့ညီမေလးကိုေတာ့ ၾကည့္ရတာကိုက္ခ်င္တယ္ ခ်စ္တယ္ ေမေမေဆးရုံကဆင္း
လာေတာ့ညီမေလးကို အိမ္ေရွ႔မွာ ပုခက္ေလးနဲ႔သိပ္ထားတာ ေမေမမရွိတုန္း ညီမေလးပါးကို က်ေနာ္ကိုက္ဆြဲလိုက္တာ သူေအာ္ငိုတာေပါ့
ေမေမလည္းေျပးလာတာေပါ့ ေမေမက “သားညီမေလးကိုဘာလုပ္လိုက္တာလ”ဲတဲ့ “သားကိုက္ဆြဲလိုက္တာ သားခ်စ္လို႔” လို႔ေျပာျပေတာ့ ေမေမက မလုပ္ရဘူးသားေနာက္မလုပ္နဲ႔ေနာ္ ညီမေလးကနာေတာ့ေအာ္တာေပါ့တဲ့ က်ေနာ့္အသက္က အဲ့ဒီတုန္းက (၃)နွစ္နဲ႔ (၄)လ
လြန္ခဲ့တဲ့(၄၁) နွစ္ေက်ာ္ကေပါ့။
က်ေနာ္ အဲ့ဒီထဲက ညီမေလးနာေအာင္မလုပ္ေတာ့ဘူး ငယ္ငယ္တုန္းကသူနဲ႔ရန္ျဖစ္တိုင္း က်ေနာ္ပဲခံရတာ ညီမေလးကရိုက္
ၿပီးေျပးေရာ အဲ့လို ဟီး ေအာ္က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ညီမေလးကိုေမေမေမြးေတာ့ ေဆးရုံဆိုတာကို ပထမဆံုးအမွတ္ရစရာျဖစ္လာတာေလ
.ေနာက္ကိုခ်စ္ေဖ မွာေျပာစရာေတြေပၚလာေတာ့ ကိုခ်စ္ေဖရဲ့ညီမေလး အေၾကာင္းဆက္ေျပာဦးမယ္.(ေျပာမယ္ဆိုတာၾကီးပဲ)
ေနာက္ေတာ့ ဒုတိယအၾကိမ္ေဆးရုံနဲ႔ပတ္သက္ရတာေပၚလာပါတယ္ အဲ့ဒါကေတာ့ ေမေမေဆးရုံတက္ရတာပါပဲ က်ေနာ္(ရ )နွစ္သားမွာေပါ့ ေမေမ့ကို ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ခြဲရတာပါ ေမေမကို ကိုခ်စ္ေဖတို႔ ဇာတိျမိဳ့ေလးက ေဆးရုံက တိုင္းေဆးရုံၾကီးကို သြားျပခိုင္း
လို႔ပါ က်ေနာ္ကငယ္ေတာ့ ဘယ္သိပ္သိမလဲဗ်ာ ေနာက္ေတာ့ ႀကီးလာေတာ့မွသိတာပါ ေမေမက သားအိမ္မွာကင္ဆာလိုျဖစ္တာတဲ့ အဲ့ဒါ
ေဆးရုံကဦးလို႔တဲ့ သားအိမ္ကိုဗိုက္ခြဲျပီးျဖတ္ပစ္လိုက္ရတယ္ ေမေမကအဲ့ဒီတုန္းက အသက္(၂၇)နွစ္ ေမေမနဲ႔ခြဲအိပ္ရတာ ပထမဦးဆံုး
ပါပဲ ကိုခ်စ္ေဖက အေဖရဲ့ညီမအေဒၚအိမ္မွာသြားေနရတယ္ ညီမေလးက အေမ့ရဲ့အမႀကီးအေဒၚအိမ္မွာသြားေနရတယ္ ကိုခ်စ္ေဖအေဖက သေဘၤာစာေရးဆိုေတာ့ အိမ္မွာ က်ေနာ္တို႔ကိုေစာင့္ေရွာက္မဲ့သူမရွိခဲ့ဘူး အဲ့ဒီေတာ့အေဒၚေတြက ေစာင့္ေရွာက္ရတာပါ ေမေမကို တလတ
ခါနွစ္ခါေလာက္ပဲ ေဆးရုံကိုလုိက္ေတြ႔ရတယ္ တခါတေလေက်ာင္းပိတ္ရက္ၾကံဳရင္ အေဒၚေတြသတင္းေမးသြားတဲ့အခါဆို က်ေနာ္နဲ႔ညီမ
ေလးလိုက္သြားနိုင္ပါတယ္
က်ေနာ္မွတ္မိေနတာကေတာ့ ေဆးရုံေပၚမွာ ျပန္ခါနီးေမေမ့ကို ေမာင္နွမ(၂)ေယာက္ကန္ေတာ့ျပီးတိုင္း ေမေမ့ကို အထူး
သျဖင့္ေမေမ့မ်က္လံုးေလးေတြကို သနားတာပါပဲ ေမေမ့မ်က္လံုးေလးေတြကို ေမေမကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ေလးက်န္ခဲ့တာကို သနား
ၿပီးက်ေနာ္အျမဲငိုရတယ္ ညီမေလးက စိတ္ဓါတ္ၾကံ့ခိုင္တယ္ မငိုဘူး က်ေနာ္ကိုေတာင္လာေခ်ာ့ေနေသး ေနာက္ေမေမေျပာျပတာက သူအားတင္းထားရတာတဲ့ သူေ၀ဒနာျပင္းထန္လာတိုင္း ငါေသလို႔မျဖစ္ဘူး ငါေသရင္သားနဲ႔သမီးနဲ႔အရြယ္မေရာက္ေသးပဲ အေမဆံုးရႈံး
သြားမယ္ခြဲေနၾကရေတာ့မယ္ အေဖကလည္းေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳမွာ သားတို႔သမီးတို႔ မိေထြးနဲ႔ေနရရင္ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး ငါေသလို႔
မျဖစ္ဘူးလို႔ပဲသူအားတင္းထားရတယ္တဲ့ ေနာက္ၿပီးက်ေနာ္တို႔ၿမိဳ့ကို သေဘၤာနဲ႔ေလးနာရီေလာက္စီးၿပီးျပန္လာရတိုင္း ညေနဖက္ဆိုေတာ့ သေဘၤာဆိပ္မွာ ေန၀င္ခါနီး ေနလံုးၾကီးရယ္ က်န္ခဲ့တဲ့ေမေမရယ္ကို က်ေနာ္မခံစားနိုင္ဘူး က်ေနာ္ငိုတာပဲတတ္နိုင္ပါတယ္.ေမေမခြဲစိတ္ျပီး
သက္သာလာ ေနာက္ေတာ့ေဆးရုံကျပန္ဆင္းလာနိုင္ေအာင္ စုစုေပါင္း ေဆးရုံမွာ(၃)လေလာက္ေနလိုက္ရလို႔ ေမေမနဲ႔ပထမဆံုးခြဲေန
လိုက္ရတဲ့အေတြ႔အၾကံဳကို က်ေနာ္မရခ်င္ပဲရခဲ့ရပါတယ္ ညီမေလးနဲ႔လည္းခြဲေနရတယ္ ေဖေဖကေတာ့ခြဲေနက်ဆိုေတာ့ ေဖေဖမရွိလည္း
သိပ္မသိသာဘူး ေနာက္ေမေမကိုလည္းပိုခ်စ္တယ္လို႔ပဲခံစားရတယ္ဗ်ာ
(ကိုခ်စ္ေဖ ဆက္ေရးပါဦးမည္)
(ဗိုလ္ခ်ဴပ္* အမိ်ဴးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းပါ.)
0 comments:
Post a Comment