ဒီေန႔ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္တဲ့ ေစ်းထဲကို သူငယ္တန္းကေလးေတြ ေလ့လာေရးလာၾကတယ္။ ဆရာမက
သားတို႔သမီးတို႔ ၂ ေယာက္စီတြဲထားေနာ္လို႔ပဲ ေျပာတာၾကားတယ္ ေယာက္က်ားေလးက ေယာက္က်ား
ေလး သပ္သပ္ မိန္းကေလးက မိန္းကေလး သပ္သပ္တြဲလို႔ ေျပာတာမၾကားရဘူး ကေလးေတြကလဲ အ
နားမွာ ရွိတဲ့သူကို တြဲ လိုက္တာပဲ တြဲဆို တကယ္ကို လည္ပင္းဖက္တက္သူဖက္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္တဲ့သူ
ခ်ိတ္ၾက တြဲလိုက္တာပဲ နင္က အသားမဲလို႔ နင္က အသား၀ါလို႔ နင္က အျဖဴမို႔ နင္က ဘာ ဘာသာမို႔ နင္
က ဘာဘာသာမရွိလို႔ နင္က မိန္းကေလးမို႔ နင္က ေယာက္က်ားေလးမို႔ မခြဲၾကပါဘူး။
အေဖၚအကူ ပါလာတဲ့ မိဘေတြက အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္လို႔ ကေလးေတြက ေပ်ာ္လို႔ လြတ္လပ္
လို႔ ေအးခ်မ္းလံုျခံဳ စိတ္ခ်လို႔ ခ်င္ခင္ရင္းနွီးၾကလို႔ အစားအစာေရာင္းတဲ့ ေစ်းတန္းဘက္ေရာက္လာေပမဲ့
ကေလးေလးေတြမွာ အစာ၀ ေနတဲ့ မ်က္လံုးေလးေတြပဲ ေတြ႔ ၇တယ္...က်ေနာ္တို႔ ကေလးေလးေတြ
သတိရတယ္ က်ေနာ္တို႔ ကေလးေလးေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ား အစာ၀၀ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အဖိအနွိပ္ အ
ခ်ိန္းအေျခာက္ အေၾကာက္အလန္႔ ေဘးက ေ၀းၾက၇မလဲ တပူက မၿပီးေသးဘူး လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး
အမုန္း မီးေတာက္ေတြက စ ေတာက္ေနရျပန္ျပီ။ အခက္အခဲႀကီးႀကီးထဲက ရုန္းၾကကန္ၾက ရဦးမယ္။
အမုန္းမီးေတြ အဆင့္တန္းခြဲျခားမႈ႔ေတြ ျမန္ျမန္ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ကြယ္ေပ်ာက္ပါေစဗ်ာ။
Monday, June 3, 2013
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment