ခ်စ္သူမီ

ခ်စ္သူမီ.

မီကိုက်ေနာ္မဆံုေတြ႔သည္မွာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့ပါၿပီ ထိုသိုေ၀းကြာသြားစဥ္အေတာအ
တြင္း မီကို နွစ္ကာလအေတာ္ၾကာသည္အထိ က်ေနာ္မေမ့ႏူိင္ သြားေလရာရာ ေနရာတိုင္း၌
က်ေနာ္မီ့ကိုရွာခဲ့သည္ တခါတေလမိုးသည္းတဲ့ညေတြမွာ မီတေယာက္ အိမ္တအိမ္ရဲ့၀ရံတာ
တာမွာ မိုးေရေတြစိုရႊဲၿပီးထိုင္မ်ားေနမလား က်ေနာ္ရွာေဖြမိသည္။ စီးကရက္မီးခိုးေငြ႔မ်ားၾကားက
ရယ္သံေလးမ်ားၾကားတိုင္း မီမ်ားျဖစ္ေနမလား စီးကရက္မီးခိုးေငြ႔မ်ားျပယ္လြင့္သည္အထိက်
ေနာ္ ေစာင့္ၾကည့္ရွာေဖြမိသည္ သို႔ေသာ္မီမဟုတ္။

ထို က်ေနာ္စြဲလမ္းရပါေသာမီကိုရွာေဖြရင္း က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ဆြတ္ပ်ံ႔စြာ ခံစားတတ္လာခဲ့သည္
မီကေတာ့သိခ်င္မွသိပါလိမ့္မည္။ မီနွင့္ေ၀းကြာသြားစဥ္ကာလအတြင္း ေမ့မရသည္ကေတာ့အ
မွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ မီႏွစ္သက္တတ္ေသာ သီခ်င္းေလးမ်ားကိုသီဆို
ခ်ိန္ က်ေနာ္တေယာျပားေလးနွင့္ မီဆိုေသာသီခ်င္းကို က်ေနာ္အေထာက္အပံ့ေပးႏူိင္ရန္က်
ေနာ္ တေယာတလက္၀ယ္ထားခဲ့ပါသည္။အေျခခံမွအစေသခ်ာစြာတတ္ကၽြမ္းသည္အထိက်
ေနာ္ရူးသြပ္စြာသင္ၾကားခဲ့ပါသည္။

မီကို က်ေနာ္ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း၌ စတင္သိကၽြမ္းခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။
မီ့ရယ္သံ မီ့အျပံဳး မီ့လက္ေခ်ာင္းအိအိေလးမ်ား က်ေနာ္စြဲလန္းခဲ့ရပါသည္။ သို႔ေသာ္တခုေသာ
ရုတ္တရက္က်လာေသာ မုန္တိုင္းႀကီးတခုေၾကာင့္မီနွင့္က်ေနာ္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေ၀းကြာသြားခဲ့ရ
ပါသည္။ က်ေနာ္သည္လည္းထိုမုန္တိုင္းႀကီးနွင့္အတူ လူငယ္ေလးတေယာက္၏လုပ္သင့္ေသာ
အလုပ္မ်ားကိုလုပ္ကိုင္နိုင္ရန္အတြက္ ခရီးရွည္တခုကိုထြက္ခဲ့ရသည္။သို႔ေသာ္မီကိုကားမေမ့
မီနွင့္ပတ္သက္သည္ေလးမ်ားကို က်ေနာ္မေမ့ႏူိင္ပါ မေမ့ဆိုသည္ထက္ သတိယေနသည္ဆို
က ပို၍မွန္ပါမည္။

နွစ္ကာလမ်ားက က်ေနာ္ကိုျပဳျပင္လာခဲ့သည္ ၾကာေတာ့က်ေနာ္မီကို အျမဲသတိမရႏူိင္ေတာ့
ခရီးၾကမ္းႀကီးထဲ၌ က်ေနာ္မီ့ကိုတသမေနႏူိင္ေတာ့ တခ်ိဴ႔ေသာေရဆန္ခရီးေတြျဖတ္ရသည္။
က်ေနာ္ႀကံ့ခိုင္မႈ႔မရွိေသာအခါ က်ေနာ္လဲက်သြားႏူိင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္က်ေနာ္သန္မာလာ
ေအာင္ေလ့က်င့္ေနရသည္။သို႔ေသာ္ထိုသို႔က်ေနာ္ေနသည္ကိုလည္း မီေတြ႔လွ်င္လႈိက္လႈိက္လွဲ
လွဲရယ္ေမာပါလိမ့္မည္ သူ႔ကိုေမးလွ်င္အရင္တုန္းကလိုပဲ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ရယ္လို႔ပဲေျပာပါ
လိမ့္ဦးမည္။

က်ေနာ္သည္လည္းအရင္တုန္းကကဲ့သို႔ေက်နပ္နွစ္သိမ့္သြားဦးမည္လည္းျဖစ္သည္။ မီသည္
လည္း က်ေနာ္နွင့္ျပန္ေတြ႔ၾကေသာအခါက်ေနာ့္အရင္ သူ႔ကိုခ်စ္ခဲ့ေသာ စြဲလန္းခဲ့ေသာေယာက္
က်ားမ်ားကို သူၾကည့္ေနၾကအၾကည့္ေလးအတိုင္းျပံဳး၍ၾကည့္ေနဦးမည္သာျဖစ္သည္။က်ေနာ္
သည္လည္း အရင္ကကဲ့သို႔ မခံခ်ိမခံသာခံစားေနရဦးမည္လည္းျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္က်ေနာ္မီ့
ကို စြန္႔ခြာမသြားႏူိင္ပါ။ ျဖစ္ႏူိင္လွ်င္ မီ့ကိုက်ေနာ္ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္။ထို
အခါ မီသည္လည္း ျပံဳး၍အေသခံသြားမည္ ဆိုတာကိုလည္းက်ေနာ္သိေနသည္။မီကိုက်ေနာ္
သတ္ပစ္လိုက္ျခင္းသည္။မီ့ကိုကူညီရာေရာက္ပါတယ္လို႔ ေနာက္ဆံုးေအးေဆးလွပစြာေျပာ
သြားပါဦးမည္။ မီသည္ထိုကဲ့သို႔ေသာမီျဖစ္သည္။

မီကိုက်ေနာ္မေတြ႔ရေတာ့ေသာနွစ္ကာလမ်ားအတြင္း အျခားျခားေသာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားမႈမ်ား
အတြင္းက်ေနာ္မီကိုေတာ့ေမ့မရႏူိင္ခဲ့သည္ကေတာ့ေသခ်ာပါသည္။ ဆယ္စုနွစ္နွစ္ခုစြန္းေသာ
နွစ္ကာလမ်ားကို က်ေနာ္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ၿပီးေနာက္ က်ေနာ္သည္လည္းတိုက္ပြဲေပါင္းမ်ားစြာ
ဒါဏ္ရာဒါဏ္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ အခ်ိဴ႔ေသာကိစၥမ်ားတြင္ က်ေနာ္ရင္မခုန္တတ္ေတာ့ပါ။ က်
ေနာ္႔ကိုက်ေနာ္လည္း တိုက္ပြဲရည္၀ေနေသာ စည္သည္ေတာ္တဦးကဲ့သို႔ထင္လာပါသည္။ထိုကဲ့
သို႔ေသာအခ်ိန္တြင္မွ က်ေနာ္မီ့ကိုမေမွ်ာ္လင့္ပဲျပန္ေတြ႔ရသည္။

မီသည္အရင္တုန္းကကဲ့သို႔ ႏူးည႔ံဆဲ စီးကရက္မီးခိုးေငြမ်ားၾကားမွ ရီေ၀၍ေတာက္ပေသာမ်က္
၀န္းတစံုရွိေနဆဲ မေထမဲ့ျမင္လားသေရာ္သည္လားသို႔မဟုတ္ ျပံဳးျမျမျဖစ္ေနသည္လားမသိရ
ေသာႏႈတ္ခမ္းတစံုဖူးပြင့္ေနဆဲ။မီေဘး၌ မီ့အမိန္႔ကိုနာခံေသာ မီကိုေပ်ာက္ဆံုးသြားမွာစိုးရြံေန
ေသာ လုလင္ပ်ိဴမ်ား ေယာက္က်ားရင့္မႀကီးသည္လည္းအရင္ကလိုပင္ ရွိေနဆဲ။ က်ေနာ္ခ်စ္
ျမတ္နုိး၍ က်ေနာ္ေၾကာက္ရြံ႔ခဲ့ရေသာမီသည္အရင္ကလိုပင္မေျပာင္းလဲ။

က်ေနာ္သည္ မီကို ထိုသို႔ျပန္ေတြ႔ရစဥ္အခိုက္အတံ့ က်ေနာ္မင္သက္သြားမိသည္ ေနာက္
က်ေနာ္လဲက်ေသဆံုးသြားမည္ဟုသာထင္လိုက္ရသည္။မီကေတာ့မေျပာင္းလဲ ကုန္လြန္ခဲ့
ေသာနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုန္းက ကဲ့သို႔မီသည္လန္ဆန္းေနဆဲ မီ့မ်က္၀န္းမ်ားသည္ ခ်စ္ျခင္းစိန္
ေခၚျခင္း သေရာ္ျခင္း သနားၾကင္နာျခင္းတို႔ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ေနဆဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္က်ေနာ္မီ့ကို ခ်စ္ပါသည္။ဟိုအရင္ လူငယ္ေလးဘ၀ကစြဲလန္းးခဲ့ စိုးရြံခဲ့ရေသာမီကို
ခုတိုင္လဲ က်ေနာ္စြဲလန္းဆဲ ခ်စ္ျမတ္နိုးေနဆဲ။

ဆရာမေဒၚၾကည္ေအး၏ မီ ကို က်ေနာ္ ၁၉၈၀ ခုနွစ္စြန္းပိုင္းမ်ား၌ က်ေနာ္ဖတ္ခဲ့ရသည္။ထိုအ
ခ်ိန္ကာလမ်ားတုန္းက ခံစားမႈနွင့္ခ်စ္ျခင္းကို က်ေနာ္စြဲစြဲလန္းယံုၾကည္ခဲ့သည္။ထိုအခ်ိန္ထိုကာ
လမ်ားက ဖတ္ခဲ့ရေသာ မီ ကို က်ေနာ္မေမ့ စာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကို က်ေနာ္၀ါးစားသလိုက်
ေနာ္ဖတ္ခဲ့မိသည္။ ထိုစိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းကို ျပစ္ပယ္၍ လက္ေတြ႔က်ေသာ တိုက္
ပြဲမ်ား ရုန္းကန္မႈၾကားသို႔က်ေနာ္ေရာက္သြားသည္။ မီ့ကိုက်ေနာ္ေမ့လို႔ရသြားျပီဟုက်ေနာ္ထင္
ခဲ့သည္။

ေခတ္ႀကီးမွ က်ေနာ္တို႔ ပုခံုးေပၚသို႔ေျပာင္းေပးခဲ့ေသာ ဒီမိုကေရစီေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အမ်ိဴးသား
ျပန္ညီညြတ္ေရးအလံေတာ္ကို လႊင့္ထူရင္း က်ေနာ္တို႔ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုကာလမ်ားအ
တြင္း၌ က်ေနာ္တို႔ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္မ်ားေျပာင္းသြားခဲ့ၾကသည္။က်ေနာ္တို႔နွင့္ရြယ္တူက်ေနာ္တို႔
ထက္ငယ္ရြယ္သူ လူငယ္ေလးမ်ားသည္ ျမတ္ေသာစိတ္ျဖင့္တိုက္ပြဲမ်ားထဲက်င္လည္ရင္းတခ်ိဴ႔
က်ဆံုးခဲ့ၾက တခ်ိဴ႔ဒါဏ္ရာရခဲ့ၾကျပီ ေခတ္ႀကီးတေခတ္လံုးကို ရင္ျဖင့္ရင္း၍ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကေသာ
လူငယ္ေလးမ်ား၏ တိုက္ပြဲနွင့္စာလွ်င္ က်ေနာ့္၏ ပုဂၢလိက ခံစားမႈျဖစ္ေသာ မီ့ ကိုခ်စ္ေသာအ
ခ်စ္သည္ စာမဖြဲ႔ေလာက္ပါ။

သို႔ေသာ္ ဆယ္စုနွစ္နွစ္စုစြန္းစြန္းကိုလြန္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ က်ေနာ္မီ့ကိုျပန္ေတြ႔ေသာအခါ အ
ရင္တုန္းကကဲ့သို႔ က်ေနာ္ရင္ေတြခုန္ေနဆဲ က်ေနာ္မီ့ကိုက်မ္းမာေရးေကာင္းမြန္ၿပီး တည္ျငိမ္
ရင့္က်က္ေသာ မိခင္တေယာက္အျဖစ္ က်ေနာ့္စိတ္ကူးပံုရိပ္တို႔ျဖင့္ပံုေဖၚမိေနဆဲ။သို႔ေသာ္ မီ့ကို
က်ေနာ္မလြန္ဆန္္ႏိုင္။ က်ေနာ္ခ်စ္ျမတ္နိုးခဲ့စိုးရြံခဲ့ဘူးေသာ မီ ကို စာဖတ္သူတို႔အားမွ်ေ၀ေပးလို
ပါသည္။က်ေနာ္ခ်စ္ေသာမီနွင့္ ေတြ႔ဆံုေပးလိုပါသည္ မည္ကဲသို႔ပင္ျဖစ္ပါေစက်ေနာ့္၏ ခ်စ္ျခင္း
သည္ ပုဂၢလိကခ်စ္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း။

ၾကည္ေအး၏ မီ ကိုမွ်ေ၀လိုက္ပါသည္။

ရြႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ..

me kyiaye