စစ္အစိုးရ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း က်ေနာ္ႀကံဳခဲ့ရသမွ် တစိတ္တေဒသ(၉)

စစ္အစိုးရ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း က်ေနာ္ႀကံဳခဲ့ရသမွ် တစိတ္တေဒသ(၉)


က်ေနာ္ တို႔ပုသိမ္ေထာင္သို႔ ေရႊတြင္းတူး ရဲဘက္စခန္းနွင့္ တူးေျမာင္းေက်ာက္ ထုတ္လုပ္ေရး ရဲဘက္စခန္းမွ ရဲဘက္အက်ဥ္းသားမ်ား ေရာက္လာသည္။ ေရႊတြင္းတူး ရဲဘက္စခန္း မွရဲဘက္
မ်ား မၾကာခဏ အေၾကာင္းအမ်ိဴးမ်ိဴးျဖင့္ ေရာက္လာတတ္ေသာ္လည္း တူးေျမာင္းေက်ာက္ ထုတ္လုပ္ေရးစခန္းမွ ရဲဘက္မ်ားက လာေလ့ လာထမရွိ။ က်ေနာ္တို႔ဆီကို ေရာက္လာေတာ့ အ့့ံၾသ ရသည္။

ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ေထာင္သို႔ ပို႔လြတ္ခဲ့သနည္းေတာ့မသိ။ တကယ္ဆို ေျမာင္းျမအက်ဥ္း
ေထာင္နွင့္ နီးသည္။ ေျမာင္းျမအက်ဥ္းေထာင္သို႔ လည္း ပို႔သည္ ဟုသာသိရသည္ တကယ္
ေရာက္မေရာက္ေတာ့ မသိ။ က်ေနာ္တို႔ ေထာင္ကိုေတာ့ တကယ္ေရာက္လာ ပါ သည္။ ထိုအခ်ိန္က ၁၉၉၂ ခုနွစ္ မိုးဦးက် ကာစ။ က်ေနာ္ေထာင္က်ၿပီး ယကၠန္းအလုပ္ရုံတြင္ အလုပ္
ဆင္းေနသည့္ကာလ။

တူးေျမာင္းရဲဘက္စခန္းဟု ေခၚဆိုေသာ္လည္း တကယ္က ေက်ာက္တန္းေလး ရြာအနီးမွာ ျဖစ္
သည္။ ထိုစခန္း သည္ လိုင္းစခန္း အလတ္စား လိုင္းစခန္း လည္းျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ့မွ မူးယစ္ေဆး၀ါးမႈ႔ျဖင့္ ေထာင္က်လာေသာသူ မ်ားကို လဒ္စား၍ ထိုရဲဘက္စခန္း သို႔ ပို႔လႊတ္ေပး
သည္။ ထိုရဲဘက္စခန္းသို႔ ေရာက္လာေသာသူမ်ားမွာ ေငြေၾကးတတ္ႏူိင္ေသာ မူယစ္ေဆး၀ါး
သံုးစြဲမႈျဖင့္ ေထာင္က်လာက်ေသာ လူငယ္ေလးမ်ား က အမ်ားစု ။ ထိုစခန္း တြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေငြ
ယူ၍ ပို႔လိုက္ေသာ လူငယ္အမ်ားစု သို႔ေသာ္ စခန္းတြင္ အလုပ္လုပ္ၾကရသည္။

ထိုေက်ာက္တန္းေလး ရြာသည္ ေျမာင္းျမၿမိဳ့နယ္ တြင္းရွိသည္။ ပင္လယ္နွင့္ မေ၀းေတာ့ ေရငံ
ထိစပ္သည့္ ေရငန္သည့္ရြာ ျဖစ္သည္။ ရြာတြင္ေရခ်ိဴ ရွားသည္။ ေရခ်ိဴကို မိုးေရ တြင္းေရမ်ား
မွ သာရသည္။ ထိုေဒသ သို႔ ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ရန္ အတြက္ ရဲဘက္ အက်ဥ္းစခန္း ဖြင့္လွစ္ခဲ့
ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖြင့္လွစ္ၿပီး သံုးလေလာက္ အၾကာတြင္ ေရရွားပါးမႈ အစားအေသာက္ ဆင္းရဲ
မႈ အလုပ္ပင္ပမ္းမႈ ဒါဏ္မ်ားေၾကာင့္ အက်ဥ္းသားမ်ား မိုးဦးက် ကာလတြင္ ၀မ္းေရာဂါ ျဖစ္
သည္။

ေရာဂါျဖစ္ပြား မႈက ျမန္သည္။ စခန္းထဲတြင္ ရဲဘက္အက်ဥ္းသား အင္အား (၂၄၀) မွာ နွစ္ပါတ္
အတြင္း လူ (၉၀) မျပည့္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေထာင္သို႔ လူ (၄၀) ေျမာင္းျမေထာင္သို႔ လူ (၅၀) ပို႔လႊတ္ စရာ လူက်န္သည္။ ေျမာင္းျမေဆးရုံသို႔ လူ(၃၀) ေလာက္တင္ႏူိင္သည္။ က်န္သူမ်ား
မွာ ေသဆံုးသြားသည္။ လူတ၀က္ေလာက္ေသဆံုးျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုရဲဘက္ အက်ဥ္းသားမ်ား ကို အခ်ိန္မွီ ေဆးရုံသို႔ မပို႔ႏူိင္ စျဖစ္ျဖစ္ျခင္း အက်ဥ္းစခန္းတြင္ ေဆး မလံုေလာက္ သို႔ေသာ္ လူအမ်ားမွာ အတူေန အတူစားၾကရေသာ ေၾကာင့္ ေရာဂါကူး
စက္ရန္ လြယ္ကူသည္။ နဂိုထဲက အစာေရစာ ငတ္မြတ္မႈ အလုပ္ပင္ပမ္းမႈ ရာသီဥတု ဆိုးရြားမႈ
ဒါဏ္ေတြ ေၾကာင့္လူမ်ားက ခံႏူိင္ရည္မရွိ ။ ထိုအခါ ကူးစက္ေရာဂါဆိုးႀကီးကို ခုခံစရာ ခံႏူိင္
ရည္ မရွိေတာ့။ ျဖစ္ျပီး တပါတ္အတြင္း လူအေျမာက္အမ်ား ေသဆံုးကုန္သည္။

က်န္သူမ်ားကိုလည္း ေဆးရုံသို႔ အခ်ိန္မီမပို႔ ႏိူင္ ေဆးရုံအခ်ိန္မွီ ေရာက္ေသာ္လည္း ေဆး၀ါး မရွိ။ ထိုလူေတြမွ မေသလွ်င္ ဘယ္သူေတြ ေသမည္ နည္း။ တကယ္ဆို ေဆးရုံကို အပို႔ ျပျခင္း
သာ။ ေဆးရုံမပို႔မီ ေသဆံုးသူမ်ားက တ၀က္နီးပါး ထို႔ေၾကာင့္ စခန္းကိုပါ ပိတ္၍ လက္က်န္ အ
က်ဥ္းသား ဖိုးကံေကာင္းမ်ားကို ေျမာင္းျမနွင့္ ပုသိမ္ေထာင္သို႔ ခြဲပို႔ လိုက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ရဲဘက္စခန္းကို ေငြေၾကးယူ၍ ပို႔လႊတ္ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း (ထိုသို႔ လိုင္းစခန္းမ်ား ကိုေရာက္ဖို႔
မလြယ္ကူပါ) သာမာန္အက်ဥ္းသားမ်ား လာႏူိင္ေသာ ေရာက္ႏူိင္ေသာ ေနရာမဟုတ္ေသာ္
လည္း ေရာက္ရွိလာေသာ အက်ဥ္းသားမ်ားကို အေထြေထြ မျပည့္စံုမႈမ်ားျဖင့္ ၀မ္းေရာဂါ ဆိုးႀကီးက လက္ကမ္းႀကိဳဆို ခဲ့သည္။ သို႔မဟုတ္ ေသမင္းက မ်က္ေစ့က်ခဲ့သည္။

ထိုေန႔က က်ေနာ္ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ျမင္ဘူးေသာ နာဇီစစ္အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲမွ ဂ်ဴး အက်ဥ္း
သားမ်ားကို အျပင္မွာ သံေျခက်င္း အပိုေဆာင္း ထားေသာ ျမန္မာ ရဲဘက္ျပန္အက်ဥ္းသားမ်ား
အျဖစ္ ျမင္ဘူးလိုက္ရသည္။ ထို ေက်ာက္တန္းေလး စခန္းရဲဘက္ျပန္မ်ား သည္ လမ္းကိုလႈပ္
လီလႈပ္လဲ့ ပဲေလွ်ာက္နိုင္္သည္။ တကိုယ္လံုး ယားနာမ်ားျပည့္ေနသည္ မ်က္တြင္းနက္နက္ ပါးရိုးနားရိုးက် အရိုးေပၚအေရတင္ လူမ်ားအျဖစ္ ျမင္ရျခင္းပါ။

သူတို႔ေရွ႔မွာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြသြားေသာ အတူေနရဲဘက္မ်ား အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္း
မ်ား ကို မယံုၾကည္ႏူိင္ေလာက္ေအာင္ အ့့ံၾသထိပ္လန္႔မႈျဖင့္ အိပ္မက္ဆိုးႀကီးထဲမွ လမ္းထ
ေလွ်ာက္ လာခဲ့ၾကရလိုမ်ိဴး တကိုယ္လံုးယားနာ ေပါက္သည္ဆိုျခင္းမွာ ျပည္အရြဲရြဲျဖင့္ ေနရာ
လပ္မရွိေအာင္ ေပါက္ေနခဲ့ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ သူတို႔အနီးမွျဖတ္သြားစဥ္ အနာမ်ားမွ ထြက္
လာေသာ ေသြး ျပည္ အညီအပုပ္န႔ံမ်ား ပ်ံ႔လြင့္လာသည္။ သူတို႔သည္ စိတ္ဓါတ္က်ျခင္း ယူ
ၾကံဳးမရ ခံစားေနရျခင္း ငတ္မြတ္ဆင္းရဲျခင္း ရွက္ရြံအားငယ္ျခင္းတို႔ ခံစားေနရသည္။

ထိုသူတို႔ ထဲမွ အမ်ားစု သည္ မူးယစ္ေဆးစြဲလာေသာ လူလတ္တန္းစား ပညာတတ္အလႊာမိ
သားစု အထက္တန္းမိသားစု တို႔မွ လည္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္သူတို႔ ဘ၀ေတြအေၾကာင္းကို မ
ေျပာက်ေတာ့။ က်ေနာ္တို႔ အေဆာင္သို႔ ခြဲတန္း လူ(၂၀)ခန္႔ ေရာက္လာသည္။ ထံုးစံအတိုင္း
အိမ္သာ၀န္းက်င္တြင္ ေနရာခ်ထားေပးသည္။ သူတို႔ကလည္း ႀကိဳက္နွစ္သက္ပါသည္။ အ
ဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထို ၀မ္းေရာဂါဆိုးႀကီးေဘးမွ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ေသာ္လည္း ၀မ္းကိုက္
ေ၀ဒနာ ကိုယ္စီခံစားေနရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ထိုအခါ အိမ္သာသို႔ ေ၀းေ၀းလံလံ မသြားရ
ေတာ့။

က်ေနာ္တို႔ အခန္းမွာ သူတို႔အပါအ၀င္ လူ(၁၀၀) ခန္႔ ျဖစ္သြားသည္။ ယခင္ကတည္းက အိမ္
သာ တလံုးထဲကို မွ်သံုးေနရျခင္းျဖစ္ရာ ထို၀မ္းကိုက္ ေ၀ဒနာသည္ ရဲဘက္ျပန္မ်ား ေရာက္
လာေသာ အခါ သူတို႔ အဖြဲ႔က ေနရာဦးထားသလို ျဖစ္လာသည္။ သူတို႔ အဖြဲ႔က ေနရာအ
ျပည့္ယူထားသည္။ သူတို႔လူနွင့္ အဆက္မျပတ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ နွစ္ႀကီးသမားေတြက အက်င့္
ျဖစ္ေနသည္က တန္းဖြင့္ၿပီးမွ အိမ္သာကို တက္သည့္ အက်င့္ေၾကာင့္ ျပႆနာမျဖစ္ေသာ္
လည္း အိပ္ယာနိုး အိမ္သာသြားတတ္သူမ်ားအတြက္ ျပႆနာႀကီး ပါသည္။ အိမ္သာေရွ႔တြင္
တသီတတန္းႀကီး တန္းစီေနေတာ့ သည္။

ေနာက္ ေသာက္ေရ ျပႆနာ ေသာက္ေရကို နွစ္ႀကီးသမားေတြက ကိုယ္စီ ပလပ္စတစ္ပုလင္း
မ်ားပလပ္စတစ္ပံုးမ်ားျဖင့္ သယ္ယူလာၿပီး သီးသန္႔ေသာက္က်ေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ အျပင္
၌ ခ်ထားေသာ ေလးဆယ္၀င္အိုး နွစ္လံုးမွ ေရကို ပလပ္စတစ္ခြက္ျဖင့္ ခပ္ေသာက္က်ရေသာ
ေၾကာင့္ ခြက္ကို အမ်ားသံုးထားေသာေၾကာင့္ ေသာက္လိုေသာ္ ေရအိုးထဲသို႔ နွစ္ခပ္ၾကရသည္။
ထိုအခါ ေရာဂါကူးစက္မႈမ်ားက စလာသည္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၀မ္းကိုက္လာၾကသည္။

အက်ဥ္းသားမ်ား စြန႔္ထားေသာ က်င္ငယ္ကိုလည္း ဥယာဥ္ေတာင္ယာတာ၀န္က်အက်ဥ္းသား
က ခြက္ျဖင့္ခပ္၍ စိုက္ပ်ိဴးထားေသာ ကိုက္လံ မုန္လာ မုံ႔ညွင္း မ်ားကို ေလာင္းေသာေၾကာင့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စားသံုးမႈမ်ားမွလည္း ေရာဂါကူးစက္ သည္မ်ားလည္း ရွိေနပါမည္။ က်ေနာ္တို႔ ေဆာင္မွာ ေရာ အျခား သူမ်ားအေဆာင္မွာေရာ ၀မ္းကိုက္သူ ယားနာေပါက္သူမ်ား မ်ား လာသည္္။

ထိုရဲဘက္ျပန္ အက်ဥ္းသားမ်ားသည္ ညဖက္တန္းဖြင့္ခ်ိန္တြင္ စုေပါင္းသီခ်င္းဆိုၾကရာ တြင္
ေတာ့ သူတို႔က ဆိုတတ္သည္။ အားလံုးက မူးယစ္သမားမ်ားျဖစ္ၾက ၍ လားမသိ။ သူတို႔ အုပ္စု
မ်ားသည္ အေထြေထြ နိမ့္က်မႈမ်ား ႀကံဳေနၾကရေသာ္လည္း ေထာင္စကားျဖင့္ ဂိ ျဖစ္ေနေသာ္
လည္း အျခားသူမ်ား ထံမွ ေတာင္းျခင္း မလုပ္ၾကပါ။ အရင္ေရာက္နွင့္ေနသည့္ အက်ဥ္းသား
မ်ားက ေပးႏူိင္သည္မ်ားကို လိုအပ္သေလာက္ ခြဲေပးၾကသျဖင့္ သူတို႔ ရၾကသည္။ သူတို႔ အုပ္စု
၏ ထူးျခားခ်က္မွာ လူနည္းနည္းစီေလွ်ာ႔သြား ျခင္းကို အစက သတိမထားမိ။ သူတို႔ အုပ္စုထဲမွ
က်ေနာ္နွင့္ ခင္ေနေသာ တေယာက္ မေတြ႔၍ ေမးၾကည့္ေသာအခါမွ လြန္ခဲ့ေသာသံုးေလးရက္
က ညေနပိုင္း အျပင္ေဆးရုံ ထုတ္သြားသည္။ ထိုညကဆံုးသြားေၾကာင္းေျပာျပပါသည္။

ထိုလူငယ္ေလးသည္ သေဘာေကာင္းသည္ သီခ်င္းဆိုေကာင္းသည္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔သည္
သူမိသားစု အေၾကာင္းက်ေနာ္ေမးေသာ္လည္း မေျပာ က်ေနာ္က သူ႔ကို ခင္သည္။ သူကို စားဖို႔
ဟင္း ေဆးလိပ္ ပံုစံပုဆိုး အက်ီမ်ားကို ေပးလွ်င္ သူတေယာက္ထဲ မသံုး သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္ မွ်သံုးသည္။ သူက သူတို႔အုပ္စုထဲက သီခ်င္းဆိုေကာင္းသူမ်ားထဲက တေယာက္ သူကစိုင္းထီး
ဆိုင္ရဲ့သီခ်င္းမ်ားကို အဆိုမ်ားသည္။ သဘာ၀ရဲ့ ရင္ေသြးငယ္ သီခ်င္းက သူ႔အႀကိဳက္သီခ်င္း။

သူရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ေသဆံုးသြား ေၾကာင္းေျပာျပသည္။ က်ေနာ္က သူေသဆံုးလိမ့္မည္ မထင္ သူ လမ္းေလွ်ာက္နိုင္ စကားေျပာနိုင္သည္ မနက္ဖက္ေနေရာင္ျခည္
လာလွ်င္ သူေနပူဇာ လႈံေနတတ္သည္။

က်ေနာ္က သူ႔ကို မေတြ႔သျဖင့္ေမးေသာအခါမွ သူေသသြားသည္မွာ သံုးေလးရက္ရွိသြားၿပီ။ သူ
ေသဆံုးၿပီးမွ သူ႔အိမ္က အေမနွင့္အမ လိုက္လာသည္။ သူတို႔ကား နွင့္ သူတို႔ လာသူမ်ား သူအ
ေလာင္းကို ေျခက်င္းသြားျဖဳတ္ ေပးေသာ သူက က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ေမာင္စိုး သူေျခက်င္းသြား
ျဖဳတ္ေတာ့ ထိုလူငယ္ေလး၏ အေမနွင့္ အမကို ေတြ႔ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းမြန္စြာ သၿဂိဳလ္
ၿပီး မွ ျပန္သြားၾကသည္။ ပိုက္ဆံအကုန္အက် အေတာ္ခံသြားသည္။ သူ႔ေနာက္ေၾကာင္းသည္
ဘာလို မ်ိဴးျဖစ္ခဲ့သည္ ကိုေတာ့ က်ေနာ္မသိ။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ထိုလူငယ္ေလးသည္ လူစင္စစ္ျဖစ္၍ သူ၏ မူးယစ္ေဆး၀ါး သံုးစြဲမႈေၾကာင့္
ေထာင္ဒါဏ္ က်ခံလာရျခင္း သာျဖစ္သည္။ ထိုလူငယ္ေလးကို ေနာင္က်ဥ္ေအာင္ ဒုကၡကို အ
စားထိုး ႏွိပ္စက္သည္ ဆိုလွ်င္ ေသေလာက္ေအာင္ေတာ့ ဒုကၡ မေပးသင့္ေပ။

ေမာင္စိုးကေတာ့ ေသဆံုးသူမ်ား ေျခက်င္းကိုျဖဳတ္ေပးေနက် ရဲဘက္သြားရမည့္ အက်ဥ္းသား
မ်ားကို ေျခက်င္းတပ္ေပးေနက် ၾကာပီ။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ခင္၀င္းေအာင္ ေထာင္(၇)နွစ္က်
ၿပီး ထိုေျခက်င္းဘုတ္တြင္ လုပ္ရသည္။ အလုပ္တာ၀န္ခ်ထားသည္ သူကပန္းပဲသမားျဖစ္၍ ထို
ေနရာသို႔ ခ်ထားျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ သူက ပန္းပဲလည္း လုပ္ရသည္။ ေျခက်င္းျပင္ျခင္း ေျခ
က်င္း တပ္ျဖဳတ္လုပ္ျခင္းတို႔ သူတို႔လုပ္ရ၍ ေထာင္ထဲကေန အျပင္ေဆးရုံသို႔ လြဲေျပာင္းေပးရ
ေသာအခ်ိန္တြင္ ဘယ္သူကို အျပင္ေဆးရုံထြက္သြားၿပီကို သူတို႔သိသည္။

ထိုလူငယ္ေလး ေျခက်င္းျဖဳတ္ခ်ိန္က ေမာင္စိုးတေယာက္သာရွိျပီး က်ေနာ္နွင့္ ေမာင္စိုး မရင္း
နွီးေသးေသာေၾကာင့္ မသိ။ အျပင္ေဆးရုံကို ထုတ္သည္ဆိုသည္မွာ လည္းလြယ္လွသည္ေတာ့
မဟုတ္ေထာင္က်သို႔ အခ်ဴပ္တာ၀န္ခံ ေထာင္မႈးလက္မွတ္ ေထာင္ဆရာ၀န္လက္မွတ္ ေထာင္
ပိုင္ႀကီးလက္မွတ္လိုသည္။ ေထာင္မႈး ေထာင္ပိုင္မ်ားက တာ၀န္ခံေသာ္လည္း ေထာင္ဆရာ၀န္ မွ အျပင္ မထုတ္သင့္ပါ ဘူးဆို ဘာမွမတတ္ႏူိင္ ေထာင္ဆရာ၀န္၏ သေဘာ ထို႔ေၾကာင့္ ေထာင္ေဆးရုံမွ အျပင္ေဆးရုံသို႔ ထုတ္ယူဖို႔က မလြယ္။

ေထာင္ဆရာ၀န္က ေသဆံုးခါနီးလူမမာကို သာ အျပင္ထုတ္ေစသည္။ ထိုသူေသဆံုးလွ်င္ အျပင္ေဆးရုံမွာေသဆံုးေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ျဖစ္သည္။ သူနွင့္အဆင္မေျပလွ်င္ ေသခါနီး
နာရီပိုင္းအလိုမွ အျပင္ေဆးရုံထုတ္ခြင့္ျပဳသည္။

က်ေနာ္ စစ္အစိုးရ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း ေနထိုင္စဥ္ ယုတ္မာမႈ ရက္စက္မႈ လူမဆန္မႈ ရမ္း
ကားေစာ္ကားမႈ အႏူိင္က်င့္ႏွိပ္စက္မႈ ေပါင္းစံုကို ကိုယ္တိုင္လည္းႀကံဳခဲ့ရ၍ အျခားသူမ်ားအေပၚ
ျပဳမူက်င့္ႀကံသည္ မ်ားကိုလည္း ႀကံဳခဲ့ရသည္။ ရာဇ၀တ္သားထဲမွ တကယ့္ကမ္းကုန္ေအာင္ ဆိုး
သြမ္း ရက္စက္ ယုတ္မာသူမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထို အက်ဥ္းေထာင္ ဆ
ရာ၀န္ ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္၀င္းေလာက္ ဆိုးသြမ္းယုတ္မာ သူကို မေတြ႔ဘူးပါ။ က်ေနာ္နွင့္ ပု
ဂၢိဳလ္ေရး အဆက္အစပ္မရွိပါ သူေပၚပုဂၢိဳလ္ေရးမုန္းတီးမႈ မရွိပါ လူမဆန္မႈ ယုတ္မာေကာက္
က်စ္မႈ မ်ားကိုသာ တင္ျပခ်င္ပါသည္။ ထိုသို႔ေျပာမွသာလွ်င္ ေသဆံုးသြားသူ ထိခိုက္နစ္နာသူ
မ်ား အေပၚတြင္ ေျပာခြင့္ရေသာ က်ေနာ္ တာ၀န္ တစိတ္တေဒသ ေက်မည္ ဟု ယူဆပါသည္။

က်ေနာ္နွင့္အတူ ေထာင္က်ဖက္ မ်ား ကိုေမးၾကည့္ပါက သိႏူိင္ပါသည္။ ရဲဘက္စခန္းသို႔ မ
လိုက္ပါလိုပါက ထိုဆရာ၀န္က ရဲဘက္လိုက္ရန္ က်မ္းမာေရးအေျခအေန မရွိ လုပ္ေပးလို႔
ရသည္။ ထိုအခါလဒ္စားသည္။ လဒ္မရလွ်င္ က်မ္းမာေရးအေျခအေနအရ ဘယ္ေလာက္ပင္
ဆိုးသည္ ျဖစ္ေစ လုိက္ပါခြင့္ျပဳသည္။

က်ေနာ္အခ်ဴပ္ အက်ဥ္းသား ဘ၀က ေဆးခန္းလိုက္ျခင္း နွင့္ေထာင္ေဆးရုံအေၾကာင္း က်ေနာ္
ေျပာခ်င္သည္ဟု က်ေနာ္ေျပာခဲ့ပါသည္။ မနက္ေစာေစာ ေဆးခန္းလိုက္ ရမည့္သူမ်ားသည္။ မ
နက္ တန္းဖြင့္ၿပီးသည္ နွင့္ ေဆးခန္းေရွ႔မွာ (၂) ေယာက္တြဲ တန္းစီေစာင့္ေနရသည္ ဆရာ၀န္ မ
လာမွီ မနက္ (၈)နာရီ ခြဲေလာက္မွာ အခ်ဴပ္ရုံးထြက္မ်ားနွင့္ အတူ ထမင္းစားရုံသို႔ သြားစား ရ
သည္ ျပန္လာ လွ်င္ ေဆးခန္းေရွ႔မွာ ဆက္တန္းစီရသည္။

ဆရာ၀န္ မလာမျခင္း ဆက္ေစာင့္ေနရသည္ ဆရာ၀န္က မနက္ (၁၀) နာရီ၀န္းက်င္မွာ လာ
သည္ ေဆးခန္းသို႔ လာသည့္ လူနာမ်ားကို ေဆးရုံ ဘုတ္ကိုင္ တန္းစီးက နာမည္ေခၚ ေပးသည္
ထိုတန္းစီး သည္ ဆရာ၀န္၏ လက္ရင္းလူမိုက္ လည္းျဖစ္သည္ ေတာက္တိုမယ္ရလည္း ျဖစ္
သည္။ ေထာင္ေဆးရုံသို႔ ပိုက္ဆံေပး၍ တက္ေသာ လိုင္းလူမ်ား စားဖို႔ ေဆးရုံရိကၡာ စားဖိုမႈး
လည္္း ျဖစ္သည္။ ေထာင္တြင္း ထိုေနရာရဖို႔ မလြယ္ သူမွာ စားေပါက္ေတြ ေတာ္ေတာ္ရွိသည္။

ထိုနာမည္ ေခၚေပးေသာ တန္းစီးသည္ ေဆးခန္းသို႔ ေရာဂါ လာျပေသာ သူမ်ားကို မေက်နပ္ပါ
က အေၾကာင္းရွာ၍လည္း ရိုက္ႏူိင္ေသးသည္။ ထိုသို႔ သေဘာဆိုးဆိုး လူမိုက္ကို ဆက္ဆံေရး
မေကာင္းေသာ လူမိုက္ကို ထားျခင္းျဖင့္ ေဆးခန္းသို႔ လူနာမ်ား မလာေစရန္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္
ေထာင္တြင္းတြင္ ဆရာ၀န္ ခြင့္ျပဳခ်က္မပါ ပဲ မည္သည့္ အဂၤလိပ္ေဆး မွ မိမိတြင္ထားခြင့္မရွိ
မိလွ်င္ တိုက္ပိတ္ခံရမည္။

ဘာမီတြန္ တလံုးနွစ္လံုးေတြ႔ရုံနွင့္ တုိက္သံုးလေလာက္ ပိတ္ခံရႏူိင္သည္။ ေထာင္အေျခအေန
ေပၚလည္း မူတည္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာသာ မေဆာင္ထားရဲ။ ေဆးခန္းကို ျပပါကလည္း
ေဆးသံုးေလးမ်ိဴးသာ ေပးသည္။ ေနမေကာင္းလွ်င္ ပါရာစီတေမာ နွင့္ ဘာမီတြန္ ၀မ္းကိုက္လွ်င္
မက္ထရိုနွင့္ ကလိုရိုဖီနီေကာ ၀မ္းသြားလွ်င္ သာရာဆပ္ ေဆးသံုးေလးမ်ိဴးကို ပဲေပးသည္။
တေန႔စာပဲ ေပးသည္။ ေန႔စဥ္တန္းစီရသည္။

ဘာေရာဂါျဖစ္ျဖစ္ ထိုေဆးသံုးေလးမ်ိဴး သို႔ေသာ္ ေမးေတာ့ေမးသည္။ မင္းအိမ္က ဘယ္ေတာ့
ေထာင္္၀င္စာ လာမလဲ ေထာင္၀င္စာလာလွ်င္ ေဆးဘိုးတတ္ႏူိင္လား။ ခုမင္းေဆးဖိုးေပးႏူိင္
လား ေထာင္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ မကိုင္ရေပမဲ့ ပြဲစားေဆးရုံ တန္းစီးသို႔ ေငြေပးလွ်င္ ေဆးထိုး ေပး
သည္။ ေဆးထိုးေပးသည္ဆိုသည္မွာ တခါသံုးအပ္မဟုတ္ တခါသံုးအပ္နွင့္သံုးလိုေသာ္ ေစ်းတ
မ်ိဴး အမွန္တကယ္ ေနမေကာင္းေသာသူမ်ားမွာ တန္းစီေစာင့္ရျခင္း ပံုစံ ထမင္းဟင္းသာ
စားရျခင္းမ်ား ရွိေသာ္လည္း ပိုက္ဆံေပး၍ ေဆးရုံတက္ၾကေသာ သူမ်ားမွာေဆးရုံပံုစံပို
ေကာင္းေသာ ထမင္းနွင့္ ဟင္းကို စားရႏူိင္သည္။

(ဆက္ေလပါဦးမည္)